Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ён /чорт/ у падпечку, але нічога не зробіць. Выпетраў чорт, бы шкурат. СБК, 72; Шэрахаўская Буда Чач. ШКУРАЦІННЫ прым. Скураны....яны пад moe чысло падышлі к ксендзу i нагатавалі сабе мех бапьшы шкурацінны. СБК, 72; Шэрахаўская Буда Чач. ШЛОПНУЦЬ зак. Ударыць гучна, з шумам, пляскатам. 1ван як шлопнуў у лысіну яму /Кашчэю/ яйцом гэтым, дык Кашчэй i ногі задраў i капут. ЧК, I, 77; Рудня Нісімкаўская Чач. ШЛЮБАВАЦЬ зак. Жаніцца, вызодзіць замуж, уступіць у шлюб. Ой, мамачка мая, Цяпер я не твоя - Ой, того панападмана, з кім я шлюбу брала... Цэркаука дрыжала, Як я гилюбавала. ВП, III, 364; Піркі Браг. О Шлюб шлюбаваць - рэгістраваць шлюб, браць шлюб. Ужо ж бо я того паночка, Што гилюбу брала, Шлюбу брала, Шлюбу гилюбавала. ВП, III, 346; Прыстарань Светл. Я еду да шлюбу, гилюбу гилюбаваці, Двое дзетак вянчаці. ВП, II, 597; Дзякавічы Маз. ШЛЮБОНЬКА ж. Ласк. да шлюб. Я Mapyci тройзелля дастану, Я з Марусяю на ъилюбонъцы стану. Б, 167; Бярэжцы Жытк. ШЛЮХА ж. Груб. Распусніца А восъ за то платок прап 'ём, ШтоХвеня шлюха. ЖнП, 540; Беліца Гом. ШЛЯХТУН (ШЛЯХТУНЕЦ) м. Шляхціц. Жыў каля таго сяла адзін гиляхтун. СБК, 234; Лучыцы Петр. Жыве гиляхтунец у двары. СБК, 234; Лучыцы Петр. ШЛЯХТУНОЎ прым. Які належыць шляхтуну. Убачыла гэта адна маладзіца, пашкадавала гиляхтуновага хлапчука. СБК, 234; Лучыцы Петр. ШЛЯЦЦА незак. Бадзяцца, валачыцца Нядоля горкая па свету шлялася, за ўсімі чаплялася. ПП, II, 421; Гом. Па дарогам i па палям Гайдамакі шлялісь. ПСЧ, 76; Азершчына Рэч. ШЛЯШОЧАК м. Памянш. да шлях. Табе сцелецца дарога, а мне шляшочак, Не кідай мяне, няверны дружочак. БФСЗ, 112; Гом. О Біты шляшочак - уезджаная дарога А на бітым шляшочку Там Іванька канем едзе. ЖнП, 245; Салтаноў Рэч. ШНУРАВЩА ж. Жаночы абутак, які шнуруецца Прадай, мілы пуд пшаніцы, Kyni, мілы, шнуравіцы. ЖнП, 258; Арэвічы Хойн