Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ЧЭРСТВА прысл. Цвёрда. 0 Мякка сцеліць, ды мулка (чэрства) спаць. ПП, II, 323; Светл. ЧЭШЧУХНАВЫ (ЧЕЩУХНОВЫ) прым. Цешчын. Штобу его уроки не взяли От цисцяткова витаньня, От чещухновага снеданъня. МИБЯ, III, 409; Дзякавічы Жытк. ш ШАБЕ ЛЬКА ж. Ласк. да шабля. Ён з дарогі не звярнуу, а я шабелькай махнуў. Б, III, 334; Перарост Добр. Добре мы воевали И шапок не знимали, И шабелек не выймали. МИБЯ, III, 438, Дзякавічы Маз. ШАБУСЬ м. Шабас, суботні адпачынак, свята ў іудаізме. Пріедьтя за мною Вы ў шабусь рано. БС, VII, 33; Г ом. ШАГ м. Манета (паўкапейкі/ " И за скольки ён у яго нанявся? " - "За один шаг ". БС, III, 222; Гом. ШАГОЮ прысл. Шагам. Ступай мой коник, шагою, Вже моя Адарка за мною. ГНП, 99; Г ом. ШАКАНУЦЬ зак. Паласнуць; моцна ударыць. tЛіса/: - Сама сабе на брусе шаканула кіпцем, выпусціла кішкі, вот i кілбасьі. КСЗ, 254 Лоеўскі. ШАЛАПАВАТЫ прым. Лёгкадумны, дзівацкі, узбаламучаны. Пасмеялиса людзи з шалапаватага чалавека ŭ узялиса за свае дзело. СРБП, 994; Лучыцы Петр. ШАЛОМ м. Нізкі паклон, прывітанне. Зайшлі яны ў хлеўДа казу прывіталі, Да козе шалом далі. БФСЗ, 145. ШАЛЯЖОК (ШАЛЯЖЫШЧА) м. Ласк. да шэлег. Сенечкі мяла/жонка/, шаляжок знайшла. ЗП, 223; Гом. /Сваты/ Пры шляху стаялі Старцоў разбівалі. Разбілі старчышча, найшлі шаляжышча. ПВ, 180; Пярэдзелка Лоеўск. ШАМКНУЦЬ зак. Прашоргаць, шурхнуць. ІЛамкнулі саначкі на дварэ, Схадзі, матушка, ці не na мяне? ВП, III, 534; Лоеў. ШАМНУЦЬ зак. Выліць (з шумам). Куліна еты чугун з печы вілкамі выцягла, абматала шматкаю, узяла дзьвама рукамі да як шамнула ўвесь кроп турку на голавуі ЛіП, 233; Пагост Жытк. ШАМШЫЦЬ незак. Шалясцець, шамацець, шархацець. Ходзіць яна /Мар 'юхна/ па надвор 'ю, Да на ёй сукня шамшыць, I над ёю зямля дрыжыць. ВП, III, 414; ГЬм