донечку да на пагуляннейка. ВП, I, 128; Хільчыцы Жытк., Нароўля. Параўн. цяліца. ЦЯМНЕСЕНЬКА прысл. Ласк. да цёмна. - Ох, не бойся мяне, Не прысплю я цябе, Стану цямнесенько, Збуджу ранесенько. АКБ Л ГДУ; Тонеж Лельч. ЦЯМНЮСЕНЬКІ прым. Ласк, да цёмны. - Паслухай, дзяўчынка, Што твоя мамка гаворыцъ, Проціў ночкі цямнюсенъкай вон гоніць. ПВ, 174; Махнавічы Маз. ЦЯМОЧАК м Ласк, да прыцемак. Своехна мая, доралубачка, Па цямочку валы вядзе, А паснедаўшы, з сярпом ідзе. ВП, VI, 346; Іёвічы Жытк. ЦЯРНОЧАК м. Памяти. да дёрн. Хараніла /маці/ сынка ў вішнёвым садочку, Маладу нявехну - у зялёным цярночку. Б, I, 540; Бярэжцы Жытк. ЦЯСІЦА ж. Дошка чэсаная. Мне к маточки в гости идтить, По кладочци кмамочци, по брусочку и к браточку, По тесице и к сестрице. ГНП, 30; Гом. ЦЯСЦЯТКА м. Ласк, да цесць. Цесцейка А не голуб то гудзе - Каролъка цесця просіць - Цесщтка, мой бацюхна, не забаўляймяне нірадзіначкі маёй. ВП, V, 375; Дварэц Раг. ч ЧА прысл. Чаго. - Здароў, здароў, маладзец! Ну, ча ж прыйшоў ка мне /шауцу/? ЧК, I, 82; Станькаў Раг. ЧАВАЛАЙ м Чараўнік. Спужауся Іванька, як Чалавай (чараўнік) сказау: "Я ж цябе з 'ем". ЧК, 1, 234; Перарост Добр. ЧАЕЧКА ж. Памянш.-ласк. да чайка. У лесе па дарозе Чумакі iuini, Там чаечку знайшлі. АКБЛ ГДУ; Хляўно Карм. ЧАКЕРДА ж. Беспарадак. У чакерду. ДФ, 540; Гом. ЧАКМЕНЬ м. Суконны кафтан. Ён /царэвіч/ выйгиау на базар, хадзіў, хадзіў па народу - усё простанароддзе такое: авот хто як ба ў світцы, той у чакмяню, той у сюртуку, а з зялеззем не найдзе ніяк. ЧК, I, 355; Купрэеўка Гом. ЧАКУРДЫКНУЦЬ зак. Скокнуць. Болььиы брат пайшоў, выйшаў на двор i чакурдык пад вугал, баіцца туды ісці. ЧК, I, 67; Рудня Чач. ЧАКУХА ж. У параўн. Стопка (гарэлкі). 0 Галава дурная як чакуха. Выел. 302; Гом