бога, аддала дачку, Палягчэла майму жываточку. Ой, не будзе па хаце хадзіці, Майго сэрца сушыці. ВП, VI, 41-42; Гарошкаў Рэч. СЮРТУК м. Адзенне. Ён /царэвіч/ выйгиау на базар; хадзіў, хадзіў па народу - усе простанароддзе такое: вот хто як ба ў світцы, той у чакмяню, той у сюртуку, а з зялеззем не найдзе ніяк. ЧК, I, 355; Купрэеўка Гом. сявок м. Сявалка, сявенька Мужык зняў з плеч сявок, паставіўяго на зямлю. ЛП, 128; Лучыцы Петр. СЯГЕНАЧЫ прысл. Гэтай ноччу. /Кароль да старика/: Дак вот ты яе /вады/ сягеначы напіўся! ЧК, И, 416; Маркавічы Гом. СЯДЗЕЛЬЦА (СЯДЗЕЧКА, СЯДЗЕЛЕЧКА) н. Ласк да сядло. - Наце вам, паночкі, каня i сядзельщ, Выпусціце майго сына, а то баліць сэрца. АКБЛ ГДУ; Дзятлавічы Гом. Сядзі сядзячку, дайз'есціболячку. ПП, II, 276; Браг. О Сядзелечка залатое: Чарнаморац з гары едзе, I семеро коней вядзе, Ў восьмого варанога Сядзелечка залатое. АКБЛ ГДУ; Каменка Чач. СЯКЕРАНЬКА ж. Ласк, да сякера Ой, кавалю, да каваленьку, Скуй жа мне да сякераньку, Да зрабі мне да краватаньку, Да прыкуй зязюленъку, Штоб рана кавала Да й мяне да пабуджала. АКБЛ ГДУ; Азяраны Жыпе СЯЛІТБА ж. Сяліба 3 новою хатаю, з новою сялітбаю! І Высл., 179; Карма Добр. ' СЯЛЯДОРШЫ прым. Меншы, малодшы. Перапяліца вывела дзяцей. Старшыя, болыиыя проч паляцелі Сялядоршыя - засірацелі. ЗП, 400; Г ом. СЯМ'ЩА ж. Ласк, да сямейка Свату, свату разбою, Разбіў ты мяне з дачкою. У сю маю сям'іцу разагнаў, Гадаваную маю дачку сабе ўзяў. ПВ, 185; Дзербічы Б.-Каш. СЯРПАНКА ж. Жаночы галаўны убор, намітка Ой, родзе, родзе богаты, Да даруй таварац рагаты. А ў дзевер'я - усе уллі,... А ў прьіданкі - сярпанкі. ВП, IV, 451; Тонеж Лельч. СЯРПАНЬЧЫК м. Ласк. да сярпанка. Да й казала мамка, Да й казала любка, Пайгила ж дочка на вечарочкі. Яе ж мучочкі ў кагиолачцы, Сярпаньчык на галовачцы. ВП, V, 177; Дварэц Жытк