Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

СКРУТЫ прым. Круты, абрывісты. Чаго вясна на ніз naŭuina - Што скрутыя горы. ВП (492), 393; Чамярысы Браг. СКРУЦІЦЦА зак., перан. Разбэсціўся. /Бацюшка/: Што ж ты такі да сякі, падла етакая, скруціўся чы якога чорта?! СБК (152), 325; Хойн. СКРУЧАЦЬ незак. Скручваць Hy, Міша, дык скручай вярхушкі. КЖЧК (70), 163; Азяраны Раг СКРУЧЫЦЬ зак. Скурчыць, адолець....а чалавека таго согнула, скручыла - i памёр ён скора. ЛіП (383), 282; Запясочча Typ. СКРУШЫЦЬ зак. Прымусіць маркоціцца, сумаваць па кімн. Што няма ўпыну ўдаеінаму сыну, Што ссушыў, скрушыў да чужую дзяціну. Б, 11(933). 436; Старыя Дзятлавічы Гом. СКРЫПЩА ж. Скрыпка - Пачынала /чачотачка/ невяліка музык нанімаць Варабей на скрыпііф, салавей на языцу. ЖнП (285 б), 401; Тонеж Лельч. СКРЫПЛІВЫ прым. Скрыпучы. - Скрыпліва дзераеа перажыве i здаровае. ПП, II, 216; Рэч. СКРЫЧАЦЬ зак. Закрычаць. - Дзецг скрычалі. ЧК, 11(37), 214; Васільеўка Добр. СКУГІТАЦЬ незак. Скуголіць. Сова скугиче, дзед бабу кличе. ГНП, 114; Гом. СКУДРАВЩЬ зак. Toe, што скучаравіць. - Сасонка, сасонка кудравая, Хто ж цябе, сасонку скудравіў? СБП (289), 210; Гом. СКУЛІЧКА ж. Ласк, да скула Штоб вам столькі скулічак, Яку нас спаднічак. ВП, IV (587), 201; Бывалькі Лоеўск. СКУЛЯНІЦА ж. Скула; балячка А скула ж ты скуляница и синяя муравица, жовтая жавтовница и белая бяловица. БС, V, 90; Карма Гом. СКУНДЗЯБЩЦА зак. Змарнець. Села /caeaJ на куць раскапусцілася i скундзябілася. ЖнП (327), 509; Чорнае Рэч. СКУПАВАЦЬ незак. Скупляць. - Скупы маршалкі, скупы, Да па смеццю хадзілі, да купейкі збіралі, Да дружачак скупавалі. В, 505; Ляскавічы Петр. СКУПАЦЬ зак. Выкупаць. / скупала яна /ўдава/ его /сына/... БКЭ, 42; Камаровічы Маз