таксама распараджаецца свечкамі ў час вяселля, завецца свяцельніца. В (76) 389; Дарашэвічы Маз. СВЯЦЁЛКА ж. Тое, што святланка. - Маю Гапку прывязіце, Ёй месца ўкажыце Пад тую горку крутую, У тую свяцёлку відную. ВП., I (614), 272; Дзякавічы Маз. СВЯЩЛЩА (СВЕТИЛИЦА, СВЯЦІЛКА) лс Свяцільня Наша светилица, при стене, На ей рубаха не ее, На ей рубаха сестрина. ГНП. 106; Гом. - Свяцілка, свяці свечку Ды й глядзі па запечку. ВП, IV (1422), 463; Дзятлавічы Гом. - Да кому каравай кроіці? - Свяцілцы каравай кроіці. ВП, II (464); 183; Валаўск Ельск. СВЯЦЩЕЛЬ м. Свяшчэннік. - Да стрэла яна /маці/ тры свяціцеля, Тры крэсціцеля. ЗП (499), 353-354; Тонеж Лельч. СЕ часц. указ. Вось. - Пастух паглядзеу на яго i думае: "Се перахлябіўшьі сабака; даужно быцъ, ён які заблудшы ". ЧК, 11(37); 210; Васільеўка Гом. СЕДЫ прым. Сівы. - Толькі баюся Старога дзеда, Барада седа. ЗП (552), 384-385; Куракаўшчына Раг. СЕДНЯ ж. Стан паводле дзеясл. сядзець. - Нарадзіўся ў іх /старыка са старухаю/ сын Іллюшка i сеў у седнях папрыгінала рукі i ногі. ЧК, I (33), 301; Рудня Нісімкаўская Чач. СЕДЗЕЛЯЧКА и. Ласк, да сядло. - Бягі, коню, дарогаю, Штоб палякі не дагналі... Сядзелячка не атабралі. БФСЗ, 302; Веляцін Хойн. СЕИ займ. Гэты. - Сей ночы померла ўся семья до одной дуты! БКЭ, 122; Юравічы Рэч. СЕКРУХА ж. Тое, што свякрухна. - У сю праўданьку сваю табе раскажу, Што сёкорко Ўмірае, А секруха канае. АКБМ ГДУ; Тонеж Лельч. СЕЛЯЖЭЧАК (СЕЛЯЗЕНЕЧКА, СЕЛЯЗЕНЬКА, СЕЛЯЗЕНЬЧЫК) м. Ласк, да селязень. ~ А ў той калітцы сем селяжэчкі. Ой, сяму-таму па селяжэчку, А нам, дзевачкам, па піражэчку. БФСЗ, 24; Растаў Акц. - Сера вутачка 3 вуцянятамі. 3 вуцянятамі, 3 селязенечкам. ЗП (311), 237; Жлоб. - Селязенька ляціць, ляціць, А вутачка крача. БФСЗ, 298; Лядцы Света О Сізы селязенька: Ой, ты, селязенька, сізы селязенька, Ек не быў на сінім моры. ВП, III, 414; Гом. А плывець, плывець да вуцей стада, А наперадзе ды малая чырка