Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ПАПАСЦІСЯ зак. Удацца. /Сын/: "Ах, — гавора, — якая ты пташка атлічная. Да як табе папасца наесца кукульвану. ЧК, II, 215; Васільеўка Гом. ПАПАЎЗЦІ зак., перан. Распаўсюдзіцца. Біў, біў /non/, uano аж сінякі na целе папаўзлі. СБК, 263; Капань Рэч. ПАПЕР м. i ж. 1. Папера. А вы, приданочки, тонкіе сарпаночки, тонкие беленькие, с папером ровненькие. МИБЯ, III, 442; Дзякавічы Маз., Да ўбіла страла добра моладца, Да йляжыць цела, як папер бела. Вп, 228; Чамярысы Браг. 2. Ліст, пісьмо. Напішу я сіні папер, путчу па вадзе: "Плыві, плыві, сіні папер, ціха па вадзе, Прыбудзь, прыбудзь, мая мамка, цяпер i камне. " ВП, I, 209; Савічы Браг. ПАПІРАЦЬ (ПОПИРАТЬ) незак. Папіхаць (штурхаючы, прымусіць ісці куды-н.). Пасци качки келе дому; которое не йдзе, то ведзе, которое здыхае, то попирае. МИБЯ, Ш, 417; Дзякавічы Петр. ПАШСАЦЬ зак., перан. Аздобіць, размаляваць, упрыгожыць. Чаму гусли не ждалі, Мы б вам яго /каравая/ папісалі крылцамі да бяленькімі. ВПДІ, 118; Граб'ё Акц. ПАПЛЫНУЦЬ зак. Паплысці, паплыць. Аны /сыны/ паплынулі. БКЭ, 129; Ужынец Рэч. Параўн. паплываць. ПАПЛЯТАЦЬ незак. 0 Касу паплятаць - быць незамужняй; дзяўчынай. А не даў Іванка болі пагуляцъ, Болі пагуляць ды касы паплятаць: Расплёў косухны ды па белых плечыках, Разліў слёзухны па румяным лічку. ВП, IV, 254; Слабада Карм. ПАПРАШАЦЦА незак. Прасіць дазволу. Гуляць я іду, гуляць я іду, ваўсіх папрашаюся, 3 гульні прыду, з гульні прыду, усім укланяюся. ВП, VI, 375; Азершчына Рэч. ПАПРЫКОРЧЫВАЦЬ (ПОПРЫКОРЧЫВАЦЬ) зак. Скруціць. Тым часом так дау Госпад, што попрыкорчывало ногі i праву руку. БКЭ, 21; Камаровічы Петр. ПАРАВЕННЕ н. Гуляние, гульба. - Щне шкада табе, Іванка, хлапечага пагуляння?... - Як я маю жалкаваць? Свайму баценьку дзякаваць, Што мяне бацька паверне У моцкія паравення. ВП, И, 513; Тонеж Лельч. ПАРАБОЦТВА н. Халасцяцкае жыццё. - Паслухайце, парабочкі, дзе галубчык гудзе, Там малады Іванка парабоцтва здае: - Наце вам, хлопчыкі, парабоцтва мае, Да будзеце піць i гуляць, памінайце мяне. ВП, II, 313; Г ом