чалавечаскую? P, БС, IV, 4; Вылеў Гом. Гаварылі паміжду сабою: трудна жыці парню халастому, да, Эй, во-ха-ха! БФСЗ, 241; Жлобін. ПАМІМА прыназ. Акрамя, апрача. I ён /сабака/ у доме верны слуга, i ў дварэ дзянны i ношны сторож, зра нішто памімаяго не пройдзе! ЧК, II, 213; Васільеўка Гом. ПАМІМАХОДАМ прысл. Мімаходам, за адным разам, па дарозе. У moe ўрэмя кудысь ехаў яго /пастуха/упраўляючы i забег у шынак памімаходам. ЧК, II, 211; Васільеўка Гом. ПАМШАЦЬ незак. 1. Успамінаць. На вечарочках скрыпачкі іграюць, Там мяне /дзевачку/памінаюць. ВП, III, 449; Гом. 2. Спраўляць памінкі. Будуць дзеўкі краскі рваць, Сястру ŭ брата памінаць. Б, I, 290; Беліца Гом. ПАМІРЫЦІСЯ зак. Памірыцца. Дзевачкі-галубачкі, Ды мы ж гэтага хацелі, Штоб i з вамі памірыціся. ВП, IV, 193; Дзятлавічы Гом. ПАМОГА (ПОМОГA) ж. Дапамога. Став шукаць ён хлопчыка ли помоги. БС, IV, 143; Беліца Гом. Цяжка жьщъ на старасці дзеду з бабаю без памогі. СБК, 146; Лучыцы Петр. Параўн. памоча. ПАМОЧА ж. Тое, што памога. Едзъ жа, сынку, хоць сярод ночы, Бог жа табе да памочы. ВП, I, 396; Галубіца Петр. ПАМПУШКА ж. перан. Тоўстая, сытая дзяўчына. Наиипо мне твоя падушка, А ты дзеўка, як пампушка. БФСЗ, 284; Новая Рудня Ельск. ПАНАВЩЬ зак. Павіншаваць з Новым годам. Свято раждзяство развесяліла, У новы гадочак усіх панавіла, Свято хрышчэнне Ўсіх пахрысціла. ЗП, 222; Тонеж Лельч. ПАНАВЯРАЦЦА ( ПОНАВЯРАЦЦА) зак. Намучыцца. За што ж мяне оцец так адправіў, што я так понавяралася да стыкалася. АКБЛ ГДУ; Муціжар Калінк. ПАНАМАР м. Дзяк. Увайшоў я ў цэркву, аж там панок, як аўсяны снапок, панамары, якхвенары. ЖАГ, 212; Гом. ПАНІЖА (ПАНІЗ, ПАНШЭЙ) прысл. Ніжэй. Што паніжа дуба ячмень малаціла, Што павыгиа дуба саломка ляцела. ВТП, 79; Г ом. Пасеяла жыта - паніз асакою, Ай, жалка мне, мамка расстацца з табою. ВП, V, 186; Бабічы Рэч. Падайду я пабліжэй, Пакланюся паніжэй. ВП, I, 268; Беліца Гом. ПАШМАЦЬ1 незак. Разумець, усведамляць. - Я хлеб-соль маю i ўсё панімаю - За нялюбым жыць не маю. СБП