хусткаю або насоўваюць на воны шапку, a потым бяруць палочку, якая называецца татарскай, i закідваюць яе ў поле. Потым адкрываюцъ палявому вочы, i ён павінен ісці шукаць палку. Тамсама, 502. ПАЛЯДЗЕЦЬ (ПОЛЯДЕТЬ) зак. Паглядзець. Як нам яе мужыка палядзець? БС, III, 34; Гом. "Hy, аглянісь, — гавора (жара), — палядзі: вон ён стаіць, - гавора, гажоў! ЧК, II, 27; Шэрахоўскія Буды Чач. Параўн. палянуць. ПАЛЯНІЦА ж. Булка з пшанічнай мукі вышэйшага гатунку. Радзі, божа, жыта, пшаніцу, А нам, дзядзя, паляніцу. ЗП, 188; Глушкавічы Лельч. A ў той трэба хлеб, паляніца. ДФ, 417; Веляцін Хойн. ПАЛЯНУЦЬ зак. Toe ж, што палядзець. Яшчэ не пачыналг дапытвацца, як i што было, Калі палянь: багатыр вядзе козла. СБК, 327; Хойн. ПАЛЯРУШ м. Параліч. Паляруш польскі цябе забей! В, 233; Добр. ПАМАНДРАВАЦЬ (ПОМАНДРОВАТЬ) зак. Памардаваць. Ой хочешь живи, хочешь прогоруешь, Або, серденько, вслед помандруешь. ГНП, 154; Гом. ПАМАЦЬ зак. Даўмець; дайсці розумам. Селі гэта яны /браты/ піць, гуляць, двое суток папілі, пагулялі, добрыя мыслі памалі. ЧК, I, 523; Старая Рудня Раг. ПАМАШНІЦА ж. Памочніца. Дзе мятліца, яна хлеба памашніца, дзе званец, там i хлебу канец. ПП, 116; С в е т Прыступіся, паляжы, Скорая памашніца. АКБЛ ГДУ; Муціжар Калінк. ПАМЕРЦІ зак., перан. Растаць (пра снег). Радзіўся моўчкі, жыве цішком, а як памрэ, дык зараве. 3, 50; Гом. ПАМЕРЫЦЦА зак. Памерацца сілаю, пабароцца. /Змей/: Полна na комнаці ходзя, фанабэрыцца, Пара ў чыстым полі мячамі памерыцца. HT, 407; Беліца Гом. ПАМЕЦЦА зак. Намерыцца, рашыцца на што-н. I гэты памеўся тожаўзяцьяе пісьмо. КСЗ 123; Чач. ПАМЁРЛЫ прым. Памершы. Калі ж маладая - cipama, то, едучы да шлюбу, заходзіць на могілкі i просіць у памёрлых бацькоў блаславення. B, 388; Дарашэвічы Маз. ПАМІЖДА (ПАМІЖДУ) прыназ. Паміж. Сыны мое возлюбленныя! Tu ня можно поміжда вас кого-небудзь знайти, штоб на зямлю сыйти и принять плоть