АГРАДЗІНА (ГРАДЗІНА) ж. Штыкеціна. Вось на аградзе тысячи градзін i на кожнай аградзіне чалавечая галава тарчыць, а сем аградзін пустых. ЧК, I (6), 73; Рудня Нісімкаўская Чач. АДАМКНУЦЬ зак. 0 Адамкнуць зямліцу - пра час наступления вясны. Юрай Машку кліча: - Падай, Машка, ключык Адамкнуць зямліцу. ВП, 163; Маз., Лельч. АДБІВАЦЬ незак. Перан. Адчыняць. Каравай у печы йграе, Заслонку адбівае. ВП, II (264), 126; Калінк. АДВАЛІВАЦЦА (АБВАЛІВАЦЬСЯ) незак. Адплываць, рухацца. Як стар той лес адвалівацьса ад берагу, так стар лес круціцса. БКЭ, 52; Камаровічы Петр. АДВЕСЩЬ (АТВЕСГЦЬ) зак. Зняць. Гэй, жана мужа... Гой, завяла у сад Дай павесіла... - Ой найду у сад Дай атвешу назад. АКМЛ ГДУ, Забалацце. Акц. АДВЕСЦЩЬ (АТВЕСЩЦЬ) зак. Адказаць. Яна атвесціла: -Я ж табе не запрэсціла, вазьмі да й схадзі! ЖАГ, 212; Гом. АДВОДЗШЫ мн. Адведзіны. На другі дзень, у ауторак, бацькі жаніха разам з маладымі едуць да бацькоу нявесты. Гэта называецца - ехаць у адводзіны. В, 386; Дуброўка Добр. АДВЯСЦЩЬ (ОТВЯСТИТЬ) зак. Адказаць (прамовіць у адказ). Яны гаворацъ: здрастуй, дзедка! Ён отвястив им: здрастуйтя, посторонныя люди! БС, ІУ, 108; Васільеўка Гом. АДВЯШЧАЦЬ незак. Адказваць. Яшчэ ж саколе не далятае, Мамачка i адвяшчае: Рада б я ўстаці, свайму дзіцяці Парадачку даці. ВП, III, 180; Барталамееўка Ветк. АДЦАВАЙНЕНЬКА (АДДАВАНЕЙКА) н. Ласк, да аддаванне. Пасаг. Відна Галюхна па аддаванейку. ВП, III, 197; Тонеж Лельч. АДЦАВАЦЬ незак. 0 За двор аддаваць - выдаваць замуж. Красная дзевачка па двару хадзіла, Татачку прасіла: — Татачка родненькі, Хоць за двор аддавайце, хоць у прымы прымайце, Не магу хадзіці, русай касы насіці. ЖП, 514; Гом. АДЦУЦЦА (ОТДУТЦА) зак. Адтапырыцца, выпнуцца. И лэпаа па каліне - за пазухой отдулосъ: суди, каа, пане, по правды: будя и табе, будя и мне. БС, III, 399; Нісімкавічы Раг