НАРАВІСЦЕНЬКІ прым. Ласк. да наравісты. Ты крапівіца мая, Да й жыгусценькая, Ты свякрушачка мая, Наравісценькая. Б, I, 585; Залессе Чач. НАРАВОК м. Наравісты, натурысты. Капрызуля. Щ мой хлебушак пушок, Ці мой мілы наравок? РП, 438; Граб'е Акц. Ох, наго вы сядзіце Нечастовенькія Калі мілы наравок, То я выведаю. РП, 438; Граб'е Акц. Параўн. нараўлівы. НАРАВОЧАК м. Ласк, да наравок. Нораў. За табою чацвёрты гадочак, Распознала увесь твой наравочак. АКБЛ ГДУ; Муціжар Калінк. - Знаю ж, мілы, твае наравочкі, Беражу ж я сваей галавочкі. СБП, 133; Хутар Света. НАРАД м. Убор, убранне. А ц\ я ў цябе да, мой татка, не дзіця была, Што ты мяне проці ночкі гоніш прочкі? Док аддай жа, мой татка, дзявоцкі народ: Чырвоныя чаравічкі зямельку таптаць, A зялёную спаднічку - сляды замятаць. ВП, V, 335; Бабічы Рэч. НАРАДЗІЦЬ зак. Накіраваць. Ён, князь,... нарадзіў слугу i к тому ўпраўляюшчаму, у каторага нахадзіўся гэты сабака. ЧК, II, 213; Васільеўка Гом. НАРАЗАЦЦА незак., перан. Нарывацца. /Марац/: Што ж тут за дзявіца.. сама сабой выхваляецца, на мяне, Марца, наразаецца... НТ, 439; Рэч. НАРАКЦІ зак. Назваць, даць імя. То жа не простый чаловек будя, наракуть яму ймя Исус Христос. БС, IV, 4; Вылеў Гом. НАР АННЕЙ прысл. Досвітком. А шчэ наранней Сымонка ўстау, Сымонка ўстаў, па сеньках хадзіў. ЗП, 328; Ляскавічы Петр. НАРАННЯ прысл. Заутра раніцай. 3 вечара сухно полож, а нараньня й готово. БС, IV, 18; Гом. НАРАЎЛІВЫ (НАРОВЛИВЫЙ) прым. Тое, што наравок. Другая беда - твой муж норовливый.. БС, I-II, 25; Перарост Добр. НАРАЎЦО н. Звычай. О Як сяльцо - так i нараўцо. 172. Кожнае сяльцо мае свае нараўцо. ПП, 1,294; Рэч. НАРОВАНЬКА м. 1. Ласк, да нораў. - Знаю, знаю ўсе твае нарованькі, Да берагу свае голованькі. БФСЗ, 272; Рамязы Ельск. 2. Ласк. Наравісты муж. Молодая дзеванька, Пакідай ве-чарніцы I бацюхна на паліцы, Бяры сабе да нарованьку Да