НАМЫЛ ГЦЬ зак. Пэцкаць. - На ж табе, татачка, сто коней у двор, А табе, мамачка, нявехну за стол. Навучай яе, як сама знает, Штоб тонка прала, ды не нарвала, Штоб гиоукам тыла, ды не намыліла. ВП, VI, 133; Піркі Браг. НАНАЧКІ мн. Вячоркі. Як уздумала пра наначкі, Так не жаль мне i мамачкі. Як ўздумаю пра вечарочкі, Забаляцъ мае печаночкі. ВП, III, 449; Гом. На вазы, Галечка, на вазы, Пакідай мамчыны навы. Што й пергиы норау - спяванне, А трэці норау - наначкі. Было табе наначкі не хадзіць, Маладога Іванечку не любіць. ВП, IV, 426; Мадора Раг. НАШМАНЫ дзеенрым. Наняты. Коні запраганы, Слугі наніманы. ВП, I, 324; Дзякавічы Жытк. НАПАВАЩ (НАПОВАТИ) незак. Напойваць. Вже паробочков не видати, Пошли коней наповати, И до домонъку вечеряти. ГНП, 2; Гом. Да трэба ўстаці, да каней напаваці, Аўса-сена даці. БФСЗ, 357; Загор'е Света. Стаў ён коней нанаваці. Стала вада прыбьіваці. АКБ Л ГДУ; Каменка Чач. НАПАГАНЩЬ зак. Зрабіць непрыемнасць. А яна /мыт/ гавора: - Не еш мяне, чалавеча! Ты мной не паядаеш, толькі душу напаганіш. ЧК, II, 545; Перарост Добр. НАПАЛ прысл. Напалам. Верабей кожа на мыш: "Ты дзялі напал". ЧК, I, 245; Меркулавічы Чач. Не паспеў бацъка зірнуць, ажно булава ўжо так i загула каля ix, а Гарошак узяў да й падставіў калена, даўбешка, ударыўшысь аб калена, так i пераляцела напал,... ЧК, 1,231; Петр. НАПАСАЦЦА1 незак. Навязацца. - Не ўдалася, не ўдалася, брат, жаніцьбачка мая, Напасалась, навязалась мне няўдалая жана. СБП, 265; Алешня Раг. НАПАСАЦЦА2 незак. Напасвіцца. Пакуль воўкі напасающа, Усе нівачкі засяваюцца. ЗП, 436; Гом. НАПАСКУДЗЩЬ зак. Нашкодзіць. О Там харашо, дзе нас няма, а дзе мы пабудзем, там напаскудзім. ПП, 293; Чач. НАПАСЦІ зак. Упасці, пакрыць зямлю. О Снег напаў пастух прапаў. ПП, I, 144; Света. НАПАТЫКАЦЬ (НАПОТЫКАТЬ) зак. Напакаваць. Зэбраў свае імперьялы i помешаў з маслэм i напотыкаў два гарцы імперьялов - зараз памёр. БКЭ, 32; Юравічы Калінк