Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

МУРЗІК м. Мурзіла. Haniccuia /старша сестра пісьмо/ другое: што твая жопка дванадцаць шчэнят родзіла, i ўсе мурзікі. БКЭ, 129; Ужынец Калінк. МУРЫН м. Негр. А прыдзе да гасподы - чорны, як мурын; хочэ жонку пацалаваць. СРБП, 109; Лучыцы Петр. МУСЛЕНЬКІ мн. Ласк, да гуслі. Васілька з канём...У мусленькі йграе, Слічна спявае. ЗП, 303; Галубіца Петр. МУХАВЫ прым. Мухавецкі. 3 тых пор i пайгилі невідзімкі: i баба лугавая, i дзед лесавы, i апастыр палявы, / цар мухавы. ЛП, 160; Вялікі Бор Хойн. МУЧАЧКА (МУЧОЧКА) ж. Памянш.-ласк. да мычка. Да людскія мацеры Ткуць кроены, А мая не начинала, пад лёд мучачкі надсыпала. Гу, весна! Гу, красна! БФСЗ, 40; Любавічы Жытк. Да й казала мамка, Да й казала любка, Пайшла ж дочка на вечарочкі. Яе ж мучочкі ў кашолачцы, Сярнаньчык на галовачцы. ВП, V, 177; Дварэц Жытк. МУЧЫЦА ж. Мука. Hixmo не ўвазнае, Што ў нашим караваі 3 трохрэчак вадзіца, 3 трох бочак мучыца,... ВП, II, 76; Пайшла к куме назычацъ: - Пазыч, кума, мучицы, Нечым дзяжу учыніці. ЖП, 367; Раг. МЫРКАЦЦА незак. Мітусіцца. Таўчэцца /мыркаецца, расходзуся/ як Марка па пеклу /у пеклі/. В., 399; Добр., Светл., Маз. МЫРКАЦЬ незак. Мармытаць. Мармоча /мармыча, ляжыцъ, мыркаецъ/як мядзведзь у бярлозе /мярлозе/. В., 345; Светл. МЫСЛЯВАЦЬ незак. Разважаць. Падышоў ён пад драбины, прыцис к нябу палец и стаиць, мыслюе. СРБП, 78; Лучыцы Петр. МЫЧКА ж. Кудзеля. От, дедова дочка попрала уси мычки да й кажа: "Кать, ходем домов!" БС, 368; Гом. Пасіся, быська, сам да вечара, Я ж буду прасць мычку Старому дзеду на рукавічку. БФСЗ, 41; Залессе Чач. МЯДЗВЕДЗЩА ж., перан. Суровая жанчына. Свёкар кажа: - Мядведзіцу вязуць. ВП, VI, 334; Гом. мядыня ж. Медуніца. Мядыня саладзенькая. Што зрубіў бярозку зеляненькую, Што скасіў мядыню саладзенькую, Сасватаў Аксіннюмаладзенькую. ВП, I, 113; Гом. МЯККУСЕНЬКА прысл. Ласк, да мякка. Мяккусенька пасцель ваша, сынку. Б, II