ЛЮБЕСЦЕНЬКІ прым. Даражэнькі. Падружачка любесценька, Ці бачыла майго мілога? АКБМ ГДУ; Дзяржынск Лельч. ЛЮБЕСЦЯЧАК м. Лекавая расліна. Як вытрасла тры зярняткі, Усё хлапоцкія насеннейкі: Первае зерне - васілічку, Другое зерне - барвеначку, Трэцяе зерне - любесцячак. Вп, 122; Кашалёў Б.-Каш. ЛЮБОВАНЫ прым. Любы. Ой вы, госці мае, Вы любованыя, I чаго ж вы сядзіце Не частованыя? СБП, 482; Сабалі Браг. ЛЮБОЎСТВА (ЛЮБОШЧА) н. Каханне, любоў. I пайшла на увесь сьвет аказья, із того, штоб гэто болей не було, штоб велікого любоўства не було. БКЭ, 28; Камаровічы Петр. Ек цебе не пабачу, з любошчы памру. АКБМ ГДУ; Тонеж Лельч. ЛЮБУХНА м. Ласк. Любімец. Там пад вішняю, Ды nad дубчыкам, там гуляла дзяўчына Oŭ з сваім любчыкам. АКБМ ГДУ; Халоднікі Калінк. ЛЮБЧЫНА ж. Ласк. Любімая. Выйди, девчина, выйди, любчина; поговорим мы с тобою. БС., 1-II, 98; Беліца. ЛЮДАЕДЗЩА ж., перан. Людаедка. Свякруха кожа: Людаедзіцу вязуцъ. ВП, VI, 334; Дзятлавічы Гом. - А свякруха гаворыцъ: - Людаедзіцу вязуцъ. ПВ, 207; Барэц Лоеўск. ЛЮДЗЕЧКІ мн. Ласк, да людзі. 0 Пайсці ў людзечкі дасягнуць пэўнага становішча. Ой, тады было татачку журыцца, Якмаленька была. Цяперужо нечага журыцца, як улюдзечкі пайшла. ПНСА, 234; Халочча Чач. ЛЮКАЦЬ незак. Барматаць. Дайшоў /Іван/ da канца, тукае, люкае, a ніяк не прыпомне, як трэба сказаць. ЧК, I, 535; Старая Рудня Раг. ЛЮТАЯ ж., перан. Смерць. Убірайся, лютая, ca двара, Мне старой, не хочацца паміраць. ПСЧ, 150; Салтаноў Рэч. ЛЯ прыназ. Для. - Чаму, - кожа /змей/, - не ясі /брат Палаг 7/, a кідаеш, не хочаш ля того, што гэта маё? ЧК, I, 230; Петр. ЛЯБЁДАНЬКА (ЛЯБЁДАЧКА) ж. Ласк. Лябёдка. Свіснулі гусі-лебедзі Із мора злятаючы. - Ці ўсе нашы лябёданькі ўзняліся? ВП, V, 425; Дзякавічы Жытк. Лебядзёк, лебядзёк Ванечка, А ŭ лябёдачка-Ганначка. ВП, II, 442; Навасёлкі