Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

Добр. Каму лунный сон прысніцца, тому й парася есці! ЖАГ, 120; Гом.;...ён /цыган/i кажа хазяіну: —...Каму лунный сон прысніцца, тому й парася есці! ЖАГ, 120; Гом. ЛУЧШ (ЛУЧША, ЛУЧШАЙ) прысл. Тое, пгго луч.... - Ой, ты, Івананка, кладзі болыи за ўсіх. ВП, 102; Новыя Дзятлавічы Гом.; - Я /каток/ умею лунша вас: Я ў папа нанаваў I "Отче наш" пераймаў. ДФ, 141; Гом.; Луншай буду, маці, у зямлі ляжаці, Як з нялюбым. У пары стаяці. ПК, 164; Дзяражычы Лоеуск.; Луншай вас адзявацъ, нымся карміць /гадаваць/ ПП, I, 270; Рэч. ЛУЧЫНЩА (ЛУЧИНИЦА) ж. Лучынка. Як мене луниницы, ярко гореть - лихая свякруха водой залила. БС, III, 164; Яроміна Гом. ЛУЧЫНКА ж., перан. Дробязь. О Мужык за лучынку нойдзе прынынку. ПП, И, 52; Рэч. ЛУЧШ прысл. Лепш. Да матка кажэ: — Не, мой сынанку, лунш хадзем разом в сьвет. БКЭ, 88; Рэч. ЛЫГАЦЬ незак. Глытаць. Той журавель лыгаў-лыгаў - ну ніяк не наеўся. КЖЧК, 60; Баравое Лельч. ЛЫЧКІ мн. Ласк, да лыка. Пайшоў козёл у лынкі, коза ў арэшкі. КСЗ, 83; Ельск. ЛЫЧАЧКА (ЛЫЧОЧКА) ж. Памянш.-ласк. да лыка. Яго /нялюбага/ кобза лубяная,...А смынонак із лычочак, із лынонак. ВП, 315; Юркавічы Гом. ЛЫШЧЫНКА ж. Ласк, да ляшчына. Ой, маці, маці, я твой зяць, Буду я тваю донку шанаваць: То лышчынкаю, то дубінкаю, Каб была донка гаспадынькаю. ПВ, 169; Ру дня Каменева Лоеуск. ЛЮБАННЕ н. Каханне. Гуска рака носіць, Цешна зяця просіць: - Дам табе да саронанку, Любі маю донанку. Дам табе ўсё ўоранне За тваё любанне. ВП, VI, 178; Міхалкі Маз. ЛЮБЕЗНІК м. Лекавая расліна. - А дзедка, дзедка, дзядулька, А што гэта за зелле?... - Гэта, дзевачкі, любезнік, Каб вас хлопчыкі любілі,... АКБ Л ГДУ; Жгу некая Буда Добр. ЛЮБЕЙШЫ прым. Ст. параўн. да любы. - Ой, адтулъадсюль любыя госці, Ой, ад нас любейшыя. ВП, IV, 295; Дварэц Раг