Дзяўчына фанабэрыстая. Бо панская дачка Ды не наша роўня: Як выйдзе на вуліцу, Так як каралеўна. БФСЗ, 229; Цешкаў Нар. КАРАЛЕЧКІ ми. Ласк, да каралі. Чырвоныя чаравічкі ды на ножачкі, А добрыя каралечкі на шыечку. ВП, I, 134; Гом. КАРАЛЁЎНА ж. Тое, што каралеўна ў 1 знач. - Щты цароўна, ці каралёўна? Я ні цароўна, ні каралёўна, Сама сабе панначка, Сямёнава дочачка. ЗП, 257; Азершчына Рэч.; А другая зорка - Васількова жонка... А Васілька ідзе каралеўну вязе, Каралеўна: на кралёўства хоча. ЗП, 481; Дзякавічы Жытк. КАРАПАШКА ж. Застаўка, зашчэпка. Пайшоў ён у горад, заказаў слесару зрабіць такую карапашку, дзверы штоб былі раздвіжныя, каб не было відна, кабя сядзеў i не відзен быў.... ЧК, I, 75; Рудня Чач. КАРБАВАЦЬ незак. Ставіць меткі; рабіць нарэзы, меткі. Карбавацъ яны /мужыкі/ яшчэ добра умеюцъ, але тсацъ ануў зуб. СБК, 230; Лучыцы Петр. КАРВАЦЬ ж. Тое, што караватка. Ехалi, ехалі, тады хлопчык гавора: - От, хазяін: прыедам мы ў горад, i там прадаецца залатая караваць, i такая дарагая, што ніхто яе не купе. ЧК, II, 541; Беліца Г ом. Ён /Няшчасны Егар/уходжуе ў дом той - няма нікога, толькі дванаццаць каравацяў стаіць. ЧК, II, 31; Шэрахаўская Буда Par. КАРОВАШНІК (КОРОВОШНИК) ж Кароўнік. Параказатъ дванатщтъ разову хлеви тиу коровошнику, где домовый портя скотину. БС, V, I; Красная Буда Гом. КАРОВЩА ў нс. Карова. Рыкнула каровіца, Заржаў сівы конь: - Вось табе, мой міленькі, Увесь мой прапой. АБНП, 357. КАРОВУШКА ж. Ласк. Кароўка. Я коровушку даіла i ўмылася. АКБМ ГДУ; Муціжар Калінк. КАРОЛІК м. Памянш.-ласк. да кароль. На востраве крутом жыў каролік маладой. АКБЛ ГДУ; Залессе Чач. Параўн. каролька. КАРОЛЬКА м. Памянш. да кароль. Тое, што каролік. А не голуб то гудзе - каролька цесця просіць: - Цесщтка, мой бацюхна, Не забаўляй мяне, Hi радзіначкі маёй. ВП, V, 375; Дварэц Раг