КАМЛЮШОК м. Памянш. да камель. A Мішка атвячае: — Яяхай табе, дзед, будуць ужо камлюшкі, а мне вярхушкі. КЖЧК, 163; Азяраны Раг. КАМОРАНЬКА а fc. Каморка. - Ой, караваю, перад печчуДы куды сцежачкай? - Да клеці. - Ой, ты піражочкам папірайся, Да новыя каморанькі дабірайся. ПВ, 98; Ідзе братка із каморанькі: - Уцякай, сястра, із дарожанькі! СБП, 391; Рычоў Жытк. КАМОЧАК м. Памянш. Кавалачак. Он /Кірыла Кажамяка/ паставіў калена, булава ўдарылася i разбілася на камочкі. ЧК, I, 315; Веляцін Хойн. КАМЯНЕЙКА н., зб. Каменка. Камянная печачка, камянная печачка, Вечар гарыш - не выгарыш, вечар гарыш - не выгарыш, Камянейка да не распаліш. В, 592; Азершчына Рэч. КАМЯНЕЦ1 м. Каштоўны камень. Присылав мне колечка 3 трыма каменцамі. АКБМ ГДУ; Тонеж Лельч. КАМЯНЕЦ2 м. Камінак. Да тыя стружачкі спалить ти на запячку, ти на камяніцу. БС, V, 54; Чарацянка Гом. КАМЯШЧКА м. Місачка. Вады не насіў... Табе кашка на палічцьі, А лыжачка ў камянічцы. БФСЗ, 325; Майскае Жлоб. КАНАПЕЛЕЧКА ж. Канапелька. Стаяла, буяла... У агародзе канапелечка... Да й гуляла, красавалася Людочка ў сваей матачкі. АКБМ ГДУ; Забалацце Акц. Параўн. канапляначка. КАНАПЕЛЮШКІ мн. Каноплі. Не журыся, Леначка, У нас табе добра будзе. У нас дзела не рабіці, Да па полі хадзіці, Верабейкі ганіці. Шугі, шугі, верабеюшкі, Свякрушыны канапелюшкі. ВП, V, 100; Капцэвічы Петр. КАНАПЛЯНАЧКА ж. Toe, што канапелечка. Стаяла, буяла ў агародзе канапляначка, не даў ёй ветрык яшчэ болей пастаяць. Гуляла-красавала Валя, Не даў ёй Коля яшчэ болей пагуляцъ. АКБМ ГДУ; Граб'ё Акц. КАНАРЭЗ м. Бязлітасны, жорсткі чалавек. От еты канарэз прокляты. В, 262; Хойн. КАНАРЭЗНЫ прым. Груб. Бязлітасны, жорсткі. Ня йграй, конорэзная душа, ня йграй; Мое раны не ўразь. БС, III, 263; Гом. КАНДРЫЛЬ м. Кадрыля. Зрэшты, у апошні час у вёскі даходзяцъ гарадскія танцы: кандрыль, нешта падобнае на польку, i інш. В, 256; Рэч., Маз