КАКАЦІСТЫ прым. Сукаваты. — Ты схавай мяне /дзевачку/, рожа, Пад лісцейка лапушыстае, Пад голлейка какацістае. ВП, III, 525; Рэчкі Ветк. KAKOPA ж. Абразл. Таўстун. Ну ŭ какора ж ён! B, 261; Гом. КАКОШКА м. Певень О Какошка-падвяшонак: Два каплуны, два каплуны солад малацілі, А какошкі-падвяшонкі Дамлына насілі. ЖП, 503; Гом. КАЛА прыназ. Каля. Хто кала мяне, Дай абняў мяне, — ото мой! ВП, IV, 95; Дуброва Нар.; Як забачылі куну ў дзераве, Да кала дзерава - панну ў цераме. ЗП, 331; Галубіца Петр. КАЛАБОЧАК м. Памяти. Піражок. Калабочак скочыў на вушка. КСЗ, 90; Лоеўск. КАЛАВУР м. Варта. А мой міленькі, чарнабрывенъкт, А ўсю ноч не спау, на часах стаяў, Ой, на тых часах. На калавурах. БФСЗ, 67; Неглюбка Ветк. КАЛАСЁН (КОЛОСЁН) прым. Каласісты. Да зародзи Божэ Да нагиаму королю Жито колосисто, Да едрынистэ, Ечменъ колосён. МИБЯ, I, 96; Мялешкавічы Маз. КАЛАТОВАЧКА ж. Памянш. да калатоўка. Невялікая палачка з сучкамі для збівання масла. Па дварэ свёкор ходзе, Подле баку сітца носе, Пад поясам калатовачкі, Подле боку да начовачкі. ВП, VI, 377; Раг. КАЛАЩЛЫПЦА ж. Грубіянка. - Хорошая была да мяцеліца, Прывяла водную скрыню, А ў хату гаспадыню, А ў поле да работніцу, I ў хату калацільніцу. ВП, V, 224; Тураў Жытк. КАЛАЩЦЦА незак. Грубіяніць, сварыцца, біцца. От як пачалі яны /бабы/ калаціцца, да забылі, што трэ й у пячах паліць да абед варыць. ЖАГ, 170; Млынок Маз. КАЛАЧОК м. Крэндзялёк. А мая жыцінка,... У печцы Шражком, На стале калачком, Рана-рана, На столе калачком. ВП, 220; Старыя Юркавічы Г ом. КАЛАЧЫК м. Памянш. да кол. Калок. ...Состроена Цзркаука з паленца... калачиком подперта. ЖАГ, 212; Гом. КАЛГАНКА ж. Гарэлка (настоеная на травах). Ко мне с её корка - з нагайкай, А я к свёкорку - з калганкай. ООМГ, I, 587; Гом. КАЛДУНКА (КОЛДУНКА) ж. Вядзьмарка. А яна была колдунка. БС, IV, 27; Перарост Гом