Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ГУЛА а /с. Амяла. Ой, іўла, /уля Да па полю злягла, Наша Грыпіна к столу прылягла. ВП, IV, 217; Чорнае Рэч. ІШ часц. Бач, бачыш. А мядзведзь, на дубе седзячы, гаворыцъ: - 1ш, сам малы, я /кот/ пабагату. КЖЧК, (34), 98; Старыя Юркавічы Гом. и Й злучн. 1. — I. Не журыся, мой татачка, Я й за сябе дзела зраблю, Я й чужому бацъку ўгаджу. ЖнП (244 с.), 348; Чорнае Рэч. Падружанькі мае, Куміцеся - любіцеся, Любіце й мяне. КП (700), 309; Старыя Дзятлавічы Гом. 2. у знач. ды. Да лугамі ж йду, necui ж пяю, Й аж лужочкі разлягаюцца. ЖнП (15а), 74; Старая Дуброва Акц. ЙЗРУГА ж. Здзек. Вот узяў /купец. /, аддзяліў яго, дау яму /Мікіту/ лавачку худую - на йзругу. ЧК, II, (88), 409; Маркавічы Гом. ЙНАК прысл. Інакш. А на нашага брата мужыка йнак не пазірае, бы як на гаўяда. СБК (105), 223; Камаровічы Маз. ЙНАЧА прысл. Іначай. Варожка князю так сказала, шчо ён быў собакам, а цяпер стаў пташкай, i вы яго йнача не пападзеце. ЧК, II (37), 215; Раг. йто займ. Гэта. - Дай, - гавора / большы брат/, — жонка, паедам у госці к брату, паглядзгм, што ёто за дзіва! ЧК, II (107), 458; Краснабудскі Гом. ЙШЧЭ прысл. Яшчэ. Ой, я ж табе, мой бацюхна, Йшчэ ж дзянёк да пажынаю. ЖнП (15а), 74; Старая Дуброва Акц. к КААЦЬ незак. Казаць. Бабы етыя баяцца, дак яны на 'він паўзлазілі: — Кум, — каа, —узлез на (він.... ЛП, 164; Балсуны Ветк. КАБАНЕЦ м. Кабан. Бяжыць кабанец: - Гусак, гусак, куды ты ідзеі? КЖЧК, 42; Гом. КАБЫ часц. Каб. /Жонка мужу/: —... Толькі ж ты гледзі кабы мае дзела пароблена було. БКЭ, 31; Камаровічы Петр