ЗРАДЗІЦЬ зак. 1. Урадзіць. Ніхто ŭ не памятае такога добрага, паходнага лета Усё зрадзіла. ЛП (237), 194; Лучыцы Маз. 2. перан. Сурочыць, здрадзіць. Беражысь, Алёнка, беражысь, Ля вакенца спацькі не лажысь. Прыдзе Іванька i зрадзе, Ён цябе, маладу, украдзе. ВП, III, 425; Зяцькавічы Карм. ЗРАДЛІВЫ прым. Ураджайны. Песня сьпета проциу лета, Проциу лета зродливага, Да ŭ проциу году счасьливага. Д-3, ПП, 143; Красная Воля Маз. ЗРАНЩЬ зак. Скінуць. Ой, наго бяроза, а наго кудрава, Лісце раненька зраніла? ВТП (424), 276; Лебядзеўка Жлоб. ЗРАННЯ прысл. Зранку. Як няма шчасця зрання /зранку/, то не будзе да змяркання /змярканку/. ПП, II, 425; Рэч. ЗРАСЦІ зак. Вырасці. Маладзенъка Таццянка, Дзе ж ты такая зрасла, такая харошая? ВП, IV, 208; Чырвонабярэжжа Лельч. ЗРАСТУШЧЫ прым. Гаючы. /Кароль/: - Пакулъ я окончу абедаць, ты мне прынесі вады жывучэй, i зрастушчэй. БКЭ, 114; Юравічы Рэч. Вярнігар i кажа: — А дастань /гадзюка/ мне вады зрастушчыя i жывушчыя. ЧК, I (23), 238; Перарост Гом. ЗРОДНІК м. Родзіч, сваяк. Маці Марея кинулася ик своим зродникам, похвстилася етымы поступками. БС, IV; Вылеў Гом. ЗРЫЦЬ незак. Глядзець. Зрыці, зрыці, кары очы, здзесь любіцель мой прайшол. АКБЛ ГДУ; Покаць Чач. ЗУ прыназ. Са. Ужэ ж вясна, ужэ ж красна, Зу стрэх вада льецца. ВП (502), 405; Тонеж Лельч. ЗУБЕ ЛЬ м. Кавалак дымчастай сасны. ОБП, 118; Брагін. ЗУБЛЕНКА ж. Папяроса. Спалохаліся дзецюкі й давай у іх кідаць галавешкамі да махаць зубленкамі. СРБП, 40; Лучыцы Маз. ЗУБОЧАК м. Ласк. Зубчык. Адзін рабчык, другі карабчык Зубачкі тупенькі, Кіпцікі вайстрэнькі. ЖнП (327), 509; Чорнае Рэч. ЗЫГРАЦЦА зак. Разыграцца. Зьіграўся poŭ na шчырому бору; В, 391; Дарашэвічы Маз. ЗЫСЦІ зак. Узысці. - Ой, не час, не два, не пара, Не 'зышоў месяц ні зара. В, 591; Тонеж Лельч
Дадатковыя словы
ігадзюкаі, ізмярканкуі, ізранкуі, ікарольі
2 👁