Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ЗІРНУЦЦА зак. Азірнуцца. Ішлі хлопцы дарогаю, Прызапуляны глаза... Нельзя зірнуцца назад. БФСЗ, 362; Загор'е Светл. ЗІСПОДУ прысл. Знізу. Зверху канапелькі клююць вераб'і, Зісподу канапелькі вада падмыла. ВТП, (508), 320; Гом. ЗІЯШЧЫ прым. Святлівы, бліскучы....скінула сьвіня кожушэк, надзела зіяшчу шубу - пошла. БКЭ, 151; Вадовічы Рэч. ЗЛАБІЦЕЛЬл*. Злоснік. Ах ты, злабіцель! Высл., 244; Гом., Жлоб. ЗЛАБІЦЬ незак. Злаваць. А теперь вы мне не кажите, Мойго серца не злобите. ООМГ, I, 570; Рагінь Раг. ЗЛАГОДНЫ прым. Лагодны. Да аддала да параню да ў чужую зямлю,.. Да ў вял i кую сям'ю, да ў не ў злагодную: ВП,334; ДзятлаўкаГом. ЗЛАДЦЗЁ зб. Зладзейства. А бабка глядзела-глядзела i кожа: "Ай, сыночак, усе яны зладдзё". БФСЗ, 193; Глушкавічы Лельч. ЗЛАДЗЕЙ м. Вораг. На нас напалі злыя немцы... Пусціў зладзей зладзейску пулю. АКБМ ГДУ; Забалацце Акц. ЗЛАЖЭННЕ (ЗЛОЖЕШЕ) н. Род (сям'я). Былі яны дужо з бедного зложенія: а покуль етых сыноў порасців, бедзяк моцпо став. БС, III, 228; Нісімкавічы Раг. ЗЛАНРАЎНЫ прым. Зласлівы. I пасылае /кароль/ ад сябе праведчыка: — Ідзі, паглядзі, шчо гэта е такое? Ці які чалавек зланраўны, а й так які? ЧК, II (88), 410; Маркавічы Гом. ЗЛЕЩШЧА н. Злёт. Ваўкам ні збежышча, сарокам ні злецішча Выел., 203; Добр. злщь зак. 1. Выліць. —...не ni кубка першага, злі конічаньку на грыўку. ВП, I (486), 223; Дарашэвічы Маз. 2. Выкаваць, зрабіць. Міленькі дружочак. Злі-ка мне колечка... НТ, 137; Барталамееўка Ветк. ЗЛІЧНА прысл. Прыгожа. У гуселькі іграе /Стасюнька/, злічна спявае. ЗП, (413), 303; Галубіца Маз. ЗЛІЧНЫ прым. Прыгожы. Што ў цэркву йгила ясною зарою, А з цэрквы вышла злічнай панной. ЗП, (360), 265; ўалубіца Маз