месца i ўбачыць, што шапка заіржавела, значыць, того няма насвеце. КСЗ, 126; Маз. ЗАЙЗЯЦЬ зак. Toe, што заз'яць. Вышло ано, moe дзіцятко, на верх, так i зайзяло ўсё морэ. БКЭ, 42; Камаровічы Маз. ЗАЙСЦІ зак. Увайсці. Позволь, позволь нам, хазяін у нову горніцу зайсці. HT, 452; Рэч. А Замуж зайсці - выйсці замуж. Не дзівіце, маршалкі, Што кароткі падаркі: Матка стара, сястра мала, А я малада, не спадзявала, Што ў гэтай зіме замуж зашила. ВПДУ, 465; Грабаў Жытк. ЗАКАВАЦЬ1 зак. А Закаваць долю - прыпыніць, замарудзіць. Майго мілага да любага Да ў рэкруты забралі i долю маю закавалі. БФСЗ, 361; Загор'е Светл. ЗАКАВАЦЬ2 зак. Закукаваць. Усе галачкі зашчабяталі, Зязюля - закавала. ВП (286), 135; Рамязы Ельск. Закавала зязюля Вышэй неба Ці я табе, мая мамка, Больш не трэба? ПВ, 137; Кавалі Ельск. ЗАКАЦЩЬ зак. Запрасіць, запатрабаваць. /Цар/ (глядзіць на Есаула):., закачу це дваццаць пяць, мала дваццацть пяць закачу табе сто, НТ, 400; Рэч. ЗАКАЧЫВАЦЬ незак. Зараўніваць, засыпаць. Я /дзяўчынка/ старого дауно не любіла, У сваей хаце дымком наставала, Із свайго двара сабакамі цыкавала, А яго слядкі каменнейкам закапывала, ЗП, (760), 515; Дзякавічы Маз. ЗАКШЕЦЦА зак. Закалаціцца, затрэсціся. У брата сэрца закіпелася: Б., П (1008), 522; Перарост Гом. ЗАКШЕЦЬ зак. Закалаціцца, затрэсціся. Закіпела сэрца ў грудзі, Заблішчала шашка ў правой руцы. АКБМ ГДУ; Новая Дуброва Акц. ЗАКЛАПАЦЩЬ зак. Затлуміць. Яшчэ бабіна ў рашаціне, а баба галаву заклапаціла. ПП, П, 70; Рэч. ЗАКЛЫЧЫЦЬ зак. Заблытаць. /Кума:/ ~ Якую гадавіну? /Баба:/ — А вераб'і быка заклычылі? КСЗ, 65; Ветк. ЗАКЛЮЧЫЦЬ зак. А Замуж заключыць - выдаць. Не белая лябёдачка Ваду памуціла, Няшчасную дзяўчынку Доля замуж заключыла. БФСЗ, 261; Вялікія Стралкі Par. ЗАКЛЯСЦА зак. Паклясціся. - Наша маці, наша маці Пайшла ў луг па каліну, забажылася, закляпася, Што я вас тУт пакту. ЖнП (190а), 275; Азершчына Рэч. ЗАКЛЯШЧАЦЦА зак. Парадніцца, пасябраваць. Дак тая n°d ім стала камяням и ён став камяням, а ета, которая у