Неразумны (пра чалавека).  Жыць у клопаце.  Гл. НА ГАЛАВЕ (на галавах) ХАДЗІЦЬ. Гл. КРУЦІЦЬ ГАЛАВОЮ. Загінуць, прапасці, згінуць (пра чалавека).  ГАДЫ ВЯЛІКІЯ. ГАДЫ Ў РАДЫ. Вылюдак, нягоднік, негадзівец. ДА АБУХА ДАБІЦЬ ДА АБУХА ПАДАБІВАЦЬ што. Гл. ДАБІВАЦЬ ДА АБУХА што.ДАБІВАЦЬ ДА АБУХА Што вы малатарню дабіваеце да абуха? Не бачыце: шасцярні знасіліся. Бабр. р., Гарб. Каб не Чарнагубаўскі, дык яны дабілі б "Спатры" [арцель] да абуха. Гл. Брыгадзіра такога назначылі, — сані, зорую падабівалі да абуха, а строіць [рамантаваць] ніхто не строіць. Гл. р., Кл. Не тады ж брацца, як даб'яцё да абуха. Мсц. р., Пуст. Гл. АДДАЦЬ ДОБРЫ ДЗЕНЬ (дабрыдзень, дзяньдобры). каму. ДАЦЬ РАДУ каму. Раіць, падказваць (як зрабіць штосьці).  ДАБРЫДЗЕНЬ АДДАЦЬ. ДАВАЦЬ РАДУ — Даніла, братка! Ты ўсім нам галава. Дай ты нам раду, што тут рабіць з панам? Заморыць ён нас гэтым аўсом. — Э, Сцяпане! Якую я тут дам раду? Сл. п., Чудз. (А. Сержп., КАБСП). Мо' вы раду дасце, як зрабіць? — Не мне вам даваць раду. Тамсама.каму. ДАЦЬ ВЕРЫ каму. Верыць каму.Каб былі сведкі, дык табе веры дадуць. Мін. п., Койд. (П. Шэйн, ІІ) — Эх ты! У мяне ж там дзядзькі, бацькі, дзяды, прадзеды, сёстры..., усе па слову скажуць, дык мне і веры дадуць. Тамсама. Тады яны далі веры, што гэта праўда. Ваўк. п., Радз. (М. Фед., ЛБ, I). Яны зусім бедныя: ось адно яечка і тое на два разы дзеляць. Але яна не дае веры. Ваўк. п., Бераст. (М. Фед., ЛБ, ІІІ, 2). А пакуль багаты хварэў, гаспадарка заняпала, і стаў ён зусім бедны, але ніхто таму не даваў веры. Сл. п., Чудз. (А. Сержп., КАБСП).каму, чаму. ДАЦЬ ГАНЬБУ (загану, згану, загуду) каму, чаму. Лічыць каго, што нягодным, малагодным; знайсці ў кім, у чым загану.  ДАВАЦЬ ГАНЬБУ (загану, загуду, згану) Сам які, а ўсім дасць ганьбу: той ходзіць не так, а той стаіць не так. Гл. р., Кл. Мо' пахвалімся, а вы нам ганьбу дасце. На ўсё глядзіце. Што хваліце, а з чаго і смейцеся, але ганьбы не давайце. Кап. р., Ванел. Не паспыталі маіх яблыкаў і даяцё ганьбу. За што ім ганьбу даваць? Мін., Камар. Ганьбу даць. Ваўк. п. (М. Фед., ЛБ, ІV). Купец той памёр, а дачка асталася свайму дзядзьку на выхаванне. Як вырасла яна вялікая, дык дужа не любіла мальцаў. Хто толькі ні прыйдзе..., дык яна ўсякаму давала згану. Сян. А нядужа спяшайся даваць загану. Мсц. (Е. Рам., БС, ІV). А бялянка грыбу ды загану дае. Шкл. р., Фашч. (Хрэстам.). Харошая яварынка ў лесе была, усім яварочкам загуды дала. Харошая Вольгачка ў таткі жыла, усім яна