Яны на дол, а гэты «шэры» Стаіць / зорыцъ звысака. На шляхах волі. Можджёръ м. 'невялікая марціра' (Насовіч). Параўн. польск. moździerz мінамёт'. ЗАМАЗОХА м. i ж. Неахайна, брудна адзеты чалавек. [ Тарэся.] — Не палохай \Аўгеня\, не палохай} Шлюндра ты i замазоха! За дождж. ЗАМАТОВАНЫ прым. Якому аб'яўлены мат. Нагуляюцца [астрожнікі] бывала так, што калі пакладуцца вечарам спаць, дык i шахматная дошка, i фігуры, i заматованы каролъ доўга стаяцъ у вачах. На ростанях. ЗАМЕЖ прыназ. Замест. Замеж пасцелі яму [астрожніку\ кінулі мокрую салому. Песня птушкі. Заміж прыназ. замест' (Ваўк., Карэл., Лід., Уздз. СЦБ; Уздз. МСММГ, 1970); замісь прысл. знарок', быццам', 'для віду' (Лоеў. Янкова). ЗАМЕЛЬВАЦЬ незак. Заганяць рыбу ў сетку, топчучы нагой па дне рэчкі, ускаламучваючы ваду. Андрэй стаяў нерухома каля краю сеткі, пакуль дзядзька Марцін, трымаючыся за абруч з процілеглага боку, не заносіў як мага далей нагу i не «замельваў» ёю, паволі гонячы рыбу. На ростанях. ЗАМЕТКА ж. Асаблівая заўвага. / так дзед мяркуе i гэтак, Бародкай трасе: Няма за прышэлъцам заметак, Такі, як i ўсе. Адплата. Замёта, замётка ж., замёт м. 'прыкмета, заўвага' (Насовіч). ЗАМЕЦЬ ж., перан. Блытаніна, няяснасць, супярэчлівасць. Служыць не хоча яму [Барысу] памяць: Імгла наўсцяж i ў мыслях замець. На шляхах волі. ЗАМЕШКА ж. 1. Затрымка, замінка. Ідзе з лапатай дзядзька з хаты. I адграбае снег заўзята. Ў гумно i ў хлеў праводзіць сцежкі, — Не хоча мець удзень замешкі, Бо ўдзень на рэчку i на тоні Схадзіць рыхтуецца Антоні. Новая зямля. А за сталом на верашчаку Падгатаўлялі ўжо атаку, — На гэта хлопцы былі хваты, Аладкі кроілі ў квадраты (Хоць геаметрыі не зналі) I на відэльцы іх чаплялі, Як бы на тычкі тыя вешкі, Каб не адстацъ, не мець замешкі У часе дружнае яды. Там жа. 2. Разгубленасць, збянтэжанасць. Ад гэтых слоў, ад нечакання Прыходзіць
Дадатковыя словы
абяўлены
17 👁