якой-н. дзейнасці. Усё (y сіповесці «Адшчапенец») адбываецца незвычайна лёгка i гладка, паказваецца na сутнасці адзін вагар пераробкі серадняка ~ «тугі, як барабан, живот». Як я пісаў аповесць «Адшчапенец». 3. перан. Рух, праяўленне чаго-н. Грозны вагар зямелъных бунтаў пакаціўся па неабсяжных прасторах царскай Pacii. На ростанях. ВАТЕР м. Павеў, хваля. Ах, як добра, як падуе ветрык! Цэлы вагер усякага запаха акружыць цібе...Над вадою падняўся густы туман / разліўся тонкім вагерам па ўсяму зялёнаму лугу. Наша сяло, людзі i што робіцца ў сяле. Вагер м. пах' (Карэл. Сцяшковіч, 1983). ВАДЗЩЬ незак. Шанцаваць. Быў чалавек, што можна б ладзіць, Дык восъ няма — памёр! Не вадзіць На добрых нам паноў ніколі. Новая зямля. Вадзіць незак. шанцаваць' (Карэл. Сцяшковіч, 1972). ВАЁЎНІК м. Той, хто імкнецца ваяваць; ваяка. Палкоўнікі, Ваёўнікі! Вам меч ці па плячы? Прыпомніце Вы прыказку Старую аб мячы! Панам-ваякам. ВАЖЫЦЬ незак. Наважвацца, намервацца, думаць. Глядзіць [Пятрок] — прывезлі тры цыстэрны, Шэсцъ грузавых, відаць, снарады. Што важыцъ вораг крыважэрны. Суд у лесе. Важыць незак. 'наважвацца, вагацца' (ТС); вагацца' (Жытк. Нар. сл., с. 298); важицьца 'рашыцца, асмеліцца' (Насовіч). ВАЛ м. Верхні край, грэбень страхі. Узлез ён [Пятрусъ] на гумно, выдраў на самым валу ямку, абклаў яе пер'ем i збудаваў хітрае гняздзечка. Ластаўкі. Вал м. 'валок сена' (Ганц., Паст., Смарг. СПЗБ; TC); 'доўгая града згрэбленага сена' (Лаг. СЦБ). ВАЛОВЫ прым., перан. Вельмі марудны. Каб я ведаў, na чыёй віне ідуць да нас пісьмы такімі валовымі тэмпамі, я пракляў бы яго.. 3 пісьма. Валовы прым. 'які мае адносіны да вала: (Астр., Смарг. СПЗБ); валовы' (Навагр. Сцяшковіч, 1972). ВАНІВОТЫ мн., перан. Пра непрыемнае пачуццё да каго-, чаго-н. Так яны [засяданні] мне абрыдзелі, што кал i думаю пра ix, дык пачынаюцъ брацъ ванівоты. 3 пісьма. Прымітыўна да ванівотаў i n 'eca «Дарагі госцъ». На схіле дзён
Дадатковыя словы
перем
21 👁