с. 114); праўцаком прысл. дыбам' (Браг. Нар. словатв., с. 130). ПРАХАШЦЬ зак. Прабраць за што-н., вылаяць. Хоць бы гарадавы здарыўся — молена было б прахапщъ яго, за чым пазірае, чаму дазваляе свінням итацыравацъ па тратуарах! Так i трэба ашуканцу. ПРАЯВІНА ж. Праяўленне. То — спакуса для дурнога, То — праявіна ліхога, Каб забраць каго ў палон. Сымонмузыка. ПРАЯЎКА ж. Прымета, знак. Міхал прыцяміў выпад кова Густы, чырвоны след крываўкі! «Эге, брат, дрэнныя праяўкі: Прыйшла згінота на Міхася!» — Падумаў ён у нейкім страсе.. Новая зямля. ПРОЖАР м. Абжора. I сапраўды, Касперыч залажыў у рот апошні кавалак хлеба i сала, не спяшаючыся пачвакаў, глынуў з выглядам пераможцы i нават засмяяўся. — О, — сказаў ён, — цяпер аж да заўтрашняга молена трываць: Тургай гучна зарагатаў. — Ось пролсар, дык прожар! На ростанях. Прожар м. i лс. неадабр. абжора' (Шчуч. СПЗБ); валлё' (Карэл. Сцяшковіч, 1972); прожыр м. пражора' (ТС); абжора' (Пух. МСММГ, 1974); ПРОРАСЦЬ ж. Маладая трава. [Маці:] Ну, данушка, не лянуйся! Выжат іх [авечак] на прорасцъ нашу... Пастушка. Прорасць ж. 'раннія ўсходы збожжа' (Карэл. Сцяшковіч, 1972). ПРОСТ м. Неширокая паласа збожжа, занятая жняёй. Жарыцъ сонца без літосці, Варам пыша ад палёў, Трэцца жыma ў пыл на просце, Зерне сыплецца далоў. Жніўныя песні. ПРОШЛАСЦЬ ж. Мінулае. Пускав сонца ў неба стрэлы, А ён \Дзяжа\, загноены, знямелы, Шукае прошласці слябы. На шляхах волі. Прошлы прым. 'прошлы, мінулы' (ТС; Верхнядзв., Дзятл. СПЗБ); мінулы' (Чэрв. Шатэрнік); прошлы / (прэшлы) прым. мінулы' (Гродз. Цыхун). Параўн. польск. przeszłość мінулае'. ПРЫБУДОЎКА ж. Тое, што прыбудавана да асноўнай пабудовы, а таксама іншыя дапаможныя будынкі. На
6 👁