Мара ж. здань' (Брэсц. Нар. леке., с. 196); 'нячыстая сіла' (Драг. ДСБ); нячысцік' (Лоеў. Янкова); 'чарцяня (пра надта дураслівае дзіця)' (Kip. Нар. сл., с. 70); пачвара' (Пін. Нар. леке., с. 110); 'нягоднік, паганец; нікчэмнасць' (Стол. Нар. леке., с. 125); мара ж. 'мара, здань' (Чэрык. Бялькевіч); 'здань, прывід' (Насовіч). Параўн. укр. мара 'прывід, здань; увасабленне нячыстай сілы'. МАРАН м. Сакавік. У концы марца ўжо збіраецца шмат птушак. Прылёт птушак. Марац м. сакавік' (Гродз. Цыхун; Стаўб. СЦБ; Браг. Шаталава; Шчуч. Сцяшковіч, 1983; Віл., Гродз. СПЗБ); марэц м. сакавік' (ТС; Бар. ДСБ); марц м. сакавік' (Іўеў. МСММГ, 1970); маріц м. 'сакавік, трэці месяц у годзе' (Касц. Бялькевіч). Параўн. польск. marzec сакавік'. МАРДАСЫ мн. Твар, шчокі. [Пятро да Рамана i Захара:) I гаспадарыцъ будуцъ самі i біць будуцъ вас па мардасах... Дачакаўся. Мордасы мн. 'хара, рыла' (Насовіч); мардасты прым. мардаты' (Карэл. Сцяшковіч, 1972); мардачы прым. мардаты' (Лід. СПЗБ). МАРКАТА d ic. Сум, туга, журба; маркота. Многа блізкіх вестак Кут дае старэчы. I застаўся тут хлапчынка. Знікла тая марката: 3 дзедам кожная часінка Так ці Стачай занята! Сымон-музыка. Марката ж. 'журба, знясіленне' (Насовіч). МАРМОТКА м. i ж. Той, хто мармыча, бубніць. Алесъ у кепскім быў настроі: Хадзіў, бурчаў, не змоўчваў маме, Ўсё дагары вярнуў нагамі. — Бадай яны былі згарэлі! I дзе чарты іх тут падзелі?.. — Чаго ты шворышся, мармотка? — У пытанні маткі злосці нотка Зусім Алеся угнявіла. Новая зямля. Мормыль м. буркун' (Насовіч). MAPHIK м. Той, хто марыць, летуценнік. Эх, мары, мары! Вы салодкі: Дорога ваша — сонца, рай! Аднак ты, марнік, памятай: Яны няўлоўны, мімалётны, Як хваляў плынь у час паводкі, — Брымяць, плывуць — куды, спытай? На шляхах волі. МАРСКАНУЦЬ зак. Паказацца на момант i знікнуць; прамільгнуць. Вось марсканула ў небе чорная палоска. Адлёт птушак
16 👁