M il čoch i rukach. Voś, dyk metnaja heta Maryla — u pacionku ŭciahnuła nitku ŭ jihołku. Miačka, ~ki. Naz. žančyna, što mnie Ion. Miački pašli na połudziń. Miaćva I, ~va. Naz. śvinny charč z siečanaj travy dy abmiešany mukoj. Ja miaćva śvińniam zamišała. Miaćva II, ~va. Naz. Strava-varyva, pryhatavanaja ź zialonaj harodniny. Li tam miaćf' va — budzim pałudnavać. Miahnuć, ~naŭ. Dz. nz. Zvalicca. Jon miahnaŭ ź višni, što ledź ustaŭ. Miakaš, ~ša. Naz. abo — Miakiš, ~ša. Miakki chleb. Miakaš źjeŭ, a skarynku pa~ kinaŭ. Miakina, ~ny. Naz. Drobnaja častka paciortych kałasoŭ i sałomy. Jillanaju miakinu dobra jaduć śvińnia. Miakmnik I, ~ka. Naz. Zastaronak, dzie ssypajecca miakina. Hrabli ŭ miakińniku. Miakińnik H, ~ka. Naz. (Vul.) Biadniak, što ŭ žyta na chleb prymiešvaje miakiny. U našaj viosca usie miakińniki. Miakšyć, ~šyŭ. Dz. nz. Ćviarduju ree ciorci, hnuć, bić, kab stała miakkoj. Kažamiaka miakšyć skuru. МШіса, ~cy. Naz. Pryłada miać lon. Mialica stajić pad pavietkaj. МіаШшіа, ~nia. Naz. Nieźvialikija kavałki pałamanaha bylla ad lonu i piańki paśla miaecia. Jistopku na zimu absypaii mialińniam. Miańcić I, ~ciŭ. Dz. nz. Vastryć kasu miantuškaj. Kascy mieńciuć kosy. Miańcić II, ~ciŭ. Dz. nz. Havaryć niepatrebnaje. Jazyk biz kaści, što chočyš toja j miańci. (Fal. Pryk.) Miantŭška, ~ki. Naz. Piaščany brusok kasu vastryć. Pavieś miantušku na kasu. Miartvy, ~vaha. Prm. Niažyvy. Hety štukar i miartvaha raśśmiešyć. Miasionžka, ~ki. Naz. Maleńkaja redźka, što za miesiac vyrastaje. Jany pasiejili cełaju hradu miasionžki. Miasfsty, ~taha. Prm. Miakki, kramiany, pruhki (Tarnujecca da skury j tkaniny.) Skuru na boty vybiraj ni taŭstuju, ali miasistaju. Miastečka, ~ka. Naz. Pasielišča, dzie šmat ramieśnikoŭ i handlovych pradpryjemstvaŭ. Pajedu ŭ miastečka na kirmaš. Miazdryć, ~ryŭ. Dz. nz. 1) Bić biazupynku. Ja hladžu až heny hical miazdryć chłopca kułaččam u plečy. 2) Bić, ciorci, kab stała miakkim. Kažamiaka miazdryć skuru. Michavaty I, ~taha. Prm. Šyroki niedapasavany da čałavieka adzietak. U jaho ŭvieś adzietak michavaty. Michavaty II, ~taha. Prm. Niasprytny, niepavarotlivy čałaviek. Lavon michavaty čaMia 68 łaviek, jon da tej raboty ni nadajecca. Miciłka, ~ki. Naz. Sprytnaja žančyna, choć i nia złodzi, ale hatova padchapić, kali niešta lažyć napajaŭku. Sprytna padchapiła rukavicy heta miciłka. Midziany, ~naha. Prm. Reč, što zroblena ź miedzi. Hety zvon midziany. Міёсса I, mieŭsia. Dz. nz. Adčuvańnie na zdaroŭji. Jon majicca dobra. Міёсса II, mieŭsia. Dz. nz. Mieć namier, manicca. Ja mieŭsia kupić dom. Міеё, rnieŭ. Dz. nz. Uładać. Toja maju, što ŭ rukach trymaju. (Fal. Pryk.) Міеё u svajim duchŭ. Mieć na dumcy. Maryć. Jon jašče zmałku mieŭ u svajim duchu być za nastaŭnika. Міеё na vokii. Nazirać, sačyć. Treba mieć na voku hetaha čałavieka, kab jon čaho ni ŭkraŭ. Міёпі. Prs. Vyšejšaja stupień ad słova — mała. Ту mieni pracavaŭ za mianie. Міёігіа, ~ty. 1) źniavažlivaje słova na taho, chto havora biaskoncuju brydotu. U hetaj mienty jazyk nikoli ni hulaja. 2) Jazyk calavieka, jaki havora biaskoncuju brydotu. Schavaj svaju mientu, ato jina da vušej dastaje. Mieski, ~kaha. Prm. Naleža miestu. Hetyja try damy mieskija. Miesta, ~ta. Naz. Šmatludnaje pasielišča, dzie šmat pramysłovych, handlovych i kuF turna-aśvietnych pradpryjemstvaŭ i administracyjnych ustanoŭ. Ni lublu ja miesta, — pa-ruskamu horad. (F. Bah.) Miešałka, ~ki. Naz. abo — Papliska, ~ki. Łapatkaў sto miašać śvińniam charčy. Jaho adtul miešałkaj pahnali. Miešań, ~ni. Naz. Apošniaja arba pierad sievam zbožža. Praz miešań ni pirahaniajcia statku. МіЬасіёё, ~сіёй. Dz. nz. Bliščeć, pieralivacca kalorami. Śnieh mihacieŭ pry śviatle miesica. Mikkabrŭch, ~cha. Naz. Žartaŭlivy nazoŭ asoby, što lubić šmat źjeści. Dva mikkabruchi, jak zasieli, dyk vialikaju bułku chleba źjeli. Milijon, ~na. Lič. Tysiača tysiač. Na ziamli žyvie šmat milijonaŭ asobaŭ. Miłaścivy, ~vaha. Prm. Toj, chto spačuvaje biednym i pakryŭdžanym dy matarjalna j maralna pamahaje. Miłaścivy čałaviek dapamoža kožnamu ŭ niščaści. Mfłaść, ~ci. Naz. Dabradziejstva dla biednych i niaščasnych. Zrabi miłaść, nia spahaniaj и mianie hetaha doŭhu pakul ja zažyvusia. Milavać, ~vaŭ. Dz. nz. Spačuvać i dapamahać biednym, niaščasnym i pakryŭdžanym. Chto miłuja biednych i niščaślivych, taho j
5 👁