choŭ. I Łajba, ~by. Naz. Viaiiki račny čovien. Vialikija łajby plyvuć pa Dźvinie. Łajdak, ~ka. Naz. Raspusny amarainy čałaviek. A pjanicy łajdaki pahublali prasnaki. (Fal. Pieś.). Łajicca, ~jiusia. Dz. nz. Brydkimi słovami źnievažać adzin adnaho. Hena staraja z kožnym łajicca. Łajmk, ~ka. Naz. žnievažlivaje słova na tučnaha, sytaha čałavieka. Kab hety łajnik chacia saniej ni pałamaŭ, kali siadzia jechać. Łajonka, ~ki. Naz. abo — Łajinka, ~ki. Biazupynny homan kryk z brydkich abraźlivych słovaŭ. U jichnaj chacia łajonka ni ścichaja. Łakaza, ~zy. Naz. Nieachajnaja asoba, što myjučy, zalivaje dol u chacie. Ach, ty, łakaza: pahiadzi kudy ty zapłaviła chatu. Łakazić, ziŭ. Dz. nz. Nalivać u chacie, rabić makratu, brud. Ni łakaź, bo narobiš makraty ŭ chacia. Łamaččo, ~ča. Naz. Niapryhodnaje dreva: sučča, vierchaŭjo, dreva ad razvalenych budynkaŭ. Panadvorak zavaliny łamaččom. Łamačyna, ~ny. Naz. Niejkaja reč ci pryłada niapryhodnaja da ŭžytku. Ту za hetu łamačynu zapłaciŭ hrošy, a jina skora razvalicca. Łamak, ~ka. Naz. abo — Łamačok, ~čka. Stareńkaja budynina ci sudzina. A ja jiŭ hetym łamačku (staraja chatka) vieku dažyvu. Łamaka, ~ki. Naz. Nieŭmieka, abo niazdolny da raboty čałaviek. Choć ja j nia złomak, ali za łamaku ni pajdu. (J. Kup.). Łamakavaty, ~taha. Prm. Nia zusim zdolny da roboty čałaviek. Jon łamakavaty: ź jaho nikoli dobraha stalara nia budzia. Łamanma, ~ny Naz. Niedamahańnie, bol pa ŭsim ciele. Dy ja j nia chvory, ali niejkaja łamanina napała. Łantuch, ~cha. Naz. Źniavažlivaje słova na taŭstoha, niepavarotlivaha čałavieka. Hety łantuch tolki šmat miesca ŭ chacia zajmaja, a ź jaho raboty nijakaj. Łapami arać. Upiracca,nie davać zhody. Ja ŭ susieda prasiŭ pazyčyć hrošy, dyk jon niešta łapami are. Łapanda, ~dy. Naz. žniavažlivaje słova na čałavieka, jaki pry zvadcy mocna abyšto kryčyć. Z hetaj łapandoj ni dahavoryšsia. Łapatać I, ~taŭ. Dz. nz. Niavyrazna j biaz sensu chutka havaryć. što jon łapoča? Łapatać II, ~taŭ. Dz. nz. Kali udarajecca doždž pa karynie, pa liści, pa vaknie. Doždž łapoča pa blišanaj strasie. Łapatŭcha I, ~chi. Naz. Pierabitaje miesca na kasie pry klapańni, jakoje pry vastreńni kasy łapoča. Na jahonaj kasie poŭna łapatuch. Łapatŭcha II, ~chi. Naz. Žančyna, što šmat i biaz tołku borzda havora. Hena łapaŁaj tucha j sama niaviedaja, što jina havora. Łapatŭn, ~na. Naz. MužČyna, što šmat i borzda biaz sensu havora. Toj łapatun jiznoŭ pačynaja havaryć. Łapcivaty, ~taha. Prm. Taŭsty ahazny padobny na łapać. Tut zachodziŭ chłopic łapcivaty ŭ tvary. Łapsardak, ~ka. Naz. Jinšakrajinnaja staraja adziežyna. śkiń, chłopic, heny łapsardak, ato ludzi śmijacca buduč. Łapšyvy, ~vaha. Prm. Zajzdryvy. Naš susied čałaviek łapšyvy. Łapŭn, ~na. Naz. Taŭsty šurpaty blin. Mama łapunoŭ napikła z dranaj bulby. Łapyra, ~ry. Naz. Niaciamkaja ludzina, što z rasstaŭlenymi rukami ŭsiudy suniecca. Kudy ty lezis, łapyra; ni raźviarni čaho. Łasapeta, ~ty. Naz. abo Lfsapeta, ~ty. Samakat na dvuch kołach. U Niamieččynia łasapety vielmi pašyrany. Łaskavany, ~naha. Prm. ŠtuČna zrobleny kramianym. Hety parkal łaskavany. Łaskavy I, ~vaha. Prm. Čałaviek dabradušny, vietły.Kali traplu na łaskavaha spraŭI ca, dyk skora załahodžu hetu spravu. Łaskavy II, ~vaha. Prm. Žyvioła, jakaja niadziklivaja, što jdzie da ruk. Łaskavaja cilatka dźvie matki śsie. (Fal. Pryk.). Łaskavy chleb. Daremnaje utrymańnie da śmierci. Ty-ž ni na łaskavym chlebia žyvieš: kali jasi, dyk treba niešta j rabić. Łasoniki, ~kaŭ. Naz. Łasaja ježa. Dzie tut łasonikaŭ pahaniać: aby chleb byŭ. Łasŭcha, ~chi. Naz. Dziaŭčyna pryzvyčajenaja da łasaj ježy. Ja ŭ matki łasuchaj była. Łasŭn, ~na. Naz. Mužčyna pryzvyčajeny da łasaj ježy. Hetamu łasunu ciažka ź jadoj dahadzić. Łasy, ~saha. Prm. Chto maje paciah da ŭsiaho smačnoha. Łasym ludziam ciažka ź jadoj dahadzić. Łaščak, ~ka, Naz. Łaskavaje žarabia, što da ruk jidzie. Susied maja paciešnaha łaščaka. Łaščycca, ~čyŭsia. Dz. nz. Vyjaŭlać łasku. Heta słova asobliva tarnujecca da sabak. Vałačašcy sabaka da kožnaha łaščycca. (Fal. Pryk.). Łaščyć, ~čyŭ. Dz. nz. Ciešyć, hładzić žyvHu; zabaŭlacca ź jej. Chłopčyk łašea sabaku. Łata I, ~ty. Naz. Kavałak tkaniny, jakim załadžvajecca dzirka ŭ vadziežynie. Łata na łacia: pasuńsia pani bracia. (Fal. Pryk.). Łata II, ~ty. Naz. Ačosanaja płacina, jakuju prybivajuć na krochvy, kab zasnavać strachu. Baćka ceły dzień časaŭ łaty. Łatać I, ~taŭ. Dz. nz. Pryšyvać łatu. Łataja chałacik na ŭsłania matka. (J. Koł.). Łatać II, ~taŭ. Dz. nz. Prybivać łaty da krochvaŭ. Dziadźka łataja puniu. Łat
1 👁