Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
sia) z palicy, pabiła kryzavicu. (Fal. Pies.) |: Kryžasty, ~taha. Prm. Tkanina ŭ kryžy. I: Jina nabrała na sukienku kryžastaha maitanu. Kryžavyja darohi. Miesea, dzie adna daro- i ha krvžujecca praz druhuju. Pry kryžavych darohach stajała karčma. Kryžy I, ~žoŭ. Naz. Padstaŭka z dźviuch šyrckich došak pad dziažu. Pastaŭ dziažu na i kryžy dy miasi chleb. Kryžy II, ~žoŭ. Naz. Pryłada ŭ vyhladzie kryža źvivać nitki ŭ vialikija matki. Dziaŭčyna źvivała nitki z mataviła na kryžy. Kŭbak, ~bka. Naz. Sudzina pić małako, kavu, čaj. Nali kubak małaka dy vypi. Kubielnik, ~ka. Naz. Pasada ŭ viasielnaj; družynie. Kubielnik paviez za viasiellam ku~ bil (kufar) maładoj da maładoha. Kŭbił, ~bła. Naz. Vialikaja sudzina ź vieкаш bandarskaj raboty dla spratu adziežy. Adna kašula na mnie, a druhaja ŭ kubla na dnie. (Fal. Pryk.) Kubiołak, ~łka. Naz. Siaredniaha pamieru kubieł dla spratu sałaniny i miasa. Naš susied adnej sałaniny kubiołak nakłaŭ. Kŭchar, ~ra. Naz. Majstra varye dabruju stravu. Vastry sučka zuby: kuchar kostku daść. (Fal. Pryk.) Kŭchlik, ~ka Naz. Mały harščečak padobny na kubak. Zabiraj svaje kuchliki dy šukaj sabie jinšaha kuta. Kŭdła I, ~ły. Naz. 1) žniavažlivy nazoŭ žancyny, što maje ŭskudłošanyja vałasy. A čaho hena kudła tudy pašła. 2) Žartaŭlivy nazoŭ mieskich žančyn, sto nosiać nakarbavanyja vałasy. Užo dźvie kudły ŭ našu viosku pryjechali. Kŭdła II, ~ły. Naz. Blizkaja j dalokaja radnia. Marta ŭsiu svaju kudłu sabrała na pačostku. Kudłameeha, ~chi. Naz. Žartaŭlivy-piaščotny nazoŭ dziaŭčyny, što maje strukavatyja vałasy. Maja kudłamecha ź lalkami hulaja. Kudłaty, ~taha. Prm. Niepaholeny, niepačosany čałaviek. Jon ustaŭnia kudłaty, jak miadźviedź. Kudłošyć, ~šyŭ. Dz. nz. abo — Kudłacić, ~eiŭ. Rabić kudłatym, kasmatym. Čamu ty kudłošyš svaje vałasy? Kŭdły, ~łaŭ. Naz. Niepačasanyja vałasy. što ty kudły raspuściła. Kudy-katory. U roznyja baki. Ja jak kryknaŭ, dyk jany: kudy-katory. Kŭfar, ўfra. Naz. abo — Jiskrynia, ўni. Vialikaja kavanaja zamčystaja jiskrynka dla spratu pałatna j adziežy. Daŭniej z kuframi dzieŭki zamuž jišli. Kuha! Kl. Hukapierajmańnie tolki narodžanaha maładzionka i hołasu savy. Kuha! Kuha! čuŭsia hołas savy na viežy. Kuhakać, ўkaŭ. Dz. nz. Hetak kažuć, kali Xry 58 sava padaje hołas. Sava na jihrušy kuhakaja: Niehdzia blizka chreśbiny buduć. (Fal. Var.) Kŭka, "ki. Naz. Draŭlanaja pryłada (padobnaja na mołat) hlinianuju pieč bić, ci vybivać hliniany doł. Kuki pałažy ŭ zastaronku. Kukabaka, "ki. Naz. Samarosłaja kryvula dla byčynaha jarma. Baćka apraviŭ dźvie kukabaki. Kŭkła I,, ~ły. Naz. Skrutak vałasoŭ u žančyny na hałavie. Ciapier dzieŭki na hałavie nia nosiuć kukłaŭ. Kŭkła II, ~ły. Naz. SkruČany ŭ kruciel lon ci piańka. Nidapradziny kužal mama skrucila ŭ kukły dy pałažyła ŭ kubił. Kŭksa, ~sy. Naz. Pakalečanaja ruka. Jahonaja kuksa pamahaja jamu pry pracy. Kŭkšyć, šuŭ. Dz. nz. Bie kułaččam. Ach, ty, pahanic! Zašto ty jaho kukšyš? Kul, ~la. 1) Adkałocanaja j źviazanaja ŭ vialikija snapy sałoma dla nakryćcia strachi. My adkałacili dźvie кару kuloŭ. 2) Abmałočanyja kanapli j źviazanyja ŭ vialikija puki. Paviažy kanapli ŭ kuli j zaviazi da raki mačyć. Kulacca, ўlaŭsia. Dz. nz. SieŭŠy dołkach pierakidacca praz hałavu, kab lehčy na plečy. Kali zahrymieŭ pieršy hrom dy pašoŭ dož, dyk dzieci kulalisia. Kulać, ўłaŭ. Dz. nz. Doŭhuju ree pierakidać praz kaniec. My miecha z žytam ni mahli padniać, dyk ad toku až da kleci kulali jaho. Kulavaja sałoma. Bujnaja niepaciortaja, pryhatavanaja kryć strechi sałoma. Kulavuju sałomu złažyli ŭ padstrešša. Kulhać, ~haŭ. Dz. nz. Padciahavać kvołuju nahu pry chadźbie. Tam niejki ŭbohi kulhaŭ na kaviołach. Kulhavy, ўvaha. Ргш. Toj, što kulhaje. Skača pieviń kulhavy ad prypička da łavy. (Fal. Pieś.) Kulkom I, Prs. Spać kulkom — spać adzietym i padpierazaŭšysia. Ja na načlezia hetu noc spaŭ kulkom. Kulkom II. Prs. Žnimać skuru z žyvioły kulkom, kali nie razrazać jaje ni na žyvacie ni na nahaeh. Dziadźka źnimaŭ skuru z barana kulkom. Kulok, "lka. Naz. Miasok niašyty, ale kruhła tkany. Chvałka kupiŭ kulok muki. Kulomka, ўki. Naz. Vializny snop miataj sałomy. Tata viazaŭ sałomu ŭ kulomki. Kulom. Prs. Šparka sahnuŭšysia biehčy ŭciakać ci chavacca. Janačka z kaniom na dvor. Hanulka kulom pad poł. (Fal. Pieś.) Kŭlza, ўzy. Naz. Pryščep vytvarany sposabam zatykańnia pupuški sadovaha dreva za karŭ dzički. Siolitnija ŭsie kulzy prynialisia. Kulzavać, ўvaŭ. Dz. nz. Ustaŭlać pupušku 5 Kul
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
2 👁
 ◀  / 177  ▶