Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
jiznoŭ ueiače z pola. Fatygavacca, ~vaŭsia. Dz. nz. Kłapacicca, turbavacca. Ni fatygujsia, dziadźka, ja j sam kania napaju. Filary, ~raŭ. Naz. Karotkija biarny ŭ ścianie chaty miž vakon. Ni zabudźsia paznačyć filaraŭ. Firanka, ~ki. Naz. Pałatnina, što vakno zaviešavać. Adchini firanku, dyk my pabačym, što na vulicy robicea. Fuz, ~zu. Naz. śmiačcio, pustazelle, asieŭšy ŭ vadzie na dnie kavałki roznych abłomkaŭ. Nichaj fuz asiadzie na dno, dyk шу tady napjomsia. G Gaga, ~gi. Naz. abo — Gaeka, ~ki. Zialezny kruk na dva rahi, što hnoj z voza śkidać na poli. Tata ŭ kavala zrabiŭ ziaieznaju gagu hnoj śkidać. Gagać, ~gaŭ. Dz. nz. Kryk husiej. Kala rečki gagajuć husi. Galon, ~nu. Naz. Bliskuščaja žoŭtaja ci biełaja tasiemka. Daŭna žaŭnieram padaficeram galonam abšyvali kaŭniary j rukavy. Gałagŭcki, ~kaha. Prm. Vialikija biełyja z kasmatymi nahami kury. Mama zaviła gałaguckich kurej. Gandziŭryć, ~ryŭ. Dz. nz. Viaści miž saboj spakojnuju hutarku. Babulki gandziuruć na piečy. Ganak I, ~ku. Naz. Uzvyšša, a časam i krytaje pry ŭchodzie ŭ dom. Na ganku stajali viodry z vadoj. Ganak II, ~nku. Naz. Zakładki naŭkoła spadnicy ci sukienki ŭ padale. U Marylinaj spadnicy try ganki. Ganački, ~kaŭ. Naz. Rubčyki na abiačejcy šapki. U majej šapcy dva ganački. Gantal, ~la. Naz. Ćviek prybivać gonty da łataŭ. U hetaj skrynca gantali. Gardyjaka, ~ki Naz. žniavažlivaje słova na asobu z niavyraznaj hutarkaj. Heny gardyjaka niešta kazaŭ, ali ja ni ŭciamiła. Gardyjačyć, ~čyŭ. Dz. nz. Niavyrazna havaryć. Što ty tam gardyjačyš? Garlanty, ~taŭ. Naz. Štučnyja kviaty dla uboru hałavy maładoj na viasielli. Daŭna maładuju na viasielli prabirali ŭ kaśniki, a ciapier u garlanty. Garnic, garca. Naz. Mierka zbožža i vadkaści. Dzieci kupili garnic višań. Gavylić, ~liŭ. Dz. nz. (Vul.) Hołasna płakać, jak-by niechacia. čaho ty gavyliš na ŭsio pola. Bardziej biažy dachaty, ato puhaj zarobiš. Gavyła, ~ły. Naz. (Vul.) Niedareka, łamaka, płaksa. Gavyła ty, jak heta ty zrabiła, što harščok kapusty ŭ piečy raźliła. Gaza, ~zy. Naz. Naftavy alej. Jon kupiŭ try chunty gazy. Gaźnfca, ~cy. Naz. abo — Gazoŭka, ~ki. Maluseńkaja lampačka biaz škła, dzie palicca gaza. Na ścianie ćmieła gaźnica. Gi! I, ~la. Naz. abo — gilok, ~lka. Małaja ptuška. Janka złaviŭ u siło gila. Gil II, ~la. Naz. Kuzurka, što letam kusaje statak. Gili napaii na statak. Gilavać, ~vaŭ. Dz. nz. Zygavae. Kali statak biažyć, jak šalony, kali jaho kusajuć gili. Ciažka paścić statak, kali jon giiuja. Girgitać, ~taŭ. Dz. nz. Ha vary ć na niezrazumiełaj movie. Niemic niešta giargieča, a my ničoha ni ciamim. Girsa, ~sy. Naz. Pustazielle ŭ žycie. Dzie poznaja rallica rodzia girsa, miatlica. (Fal. Pieś.) Glijcar, ~ra. Naz. Pryłada nabivać i čyścić strelbu. Palaŭničy zhubiŭ glijcar. Glŭga, ~gi. Naz. Dziuba ŭ ptuški. Bies-by dziatła viedaŭ, kab ni jaho gluga. (Fal. Pryk.) Gluganosy, ~saha. Prm. Pryhniony nos. Naša babulka była gluganosińkaja. Glŭbać, ~baŭ. Dz. nz. Dziaŭbści ciasłoj, piašnioj. Tata ciasłoj głubaja načoŭki. Gonty, ~taŭ. Naz. Admysłovyja daščački kryć strechi. Brat robia gonty. Gradki, ~dak, kaŭ. Naz. Abharodka z krataŭ. Mahiłka abharodžana gradkami. Gradŭsy, ~saŭ. Naz. Pieraharodka u katalickaj bažnicy pierad aŭtarom. Ludziej była poŭna bažnica až pa gradusy. Gragać, ~gaŭ. Dz. nzў Kryk varon. Nad lesam gragajuć varony. Grŭca, ~cy. Naz. Jaemień abtoŭčany ŭ stupie ci abadrany ŭ młynie. Babulka Agata varyła grucu z bobam. Grun, ~na. Naz. abo — Grugan, ~na. Vialikaja čornaja ptuška, što žyvicca padłaj. Grun grunu voka ni dziaŭbie. (Fal. Pryk.) Gumulast, ~tu. Naz. Gumovy šnurok. Hanna kupiła dva łokci gumulastu. Garyna, ~ny. Naz. Tonkaja čyrvonaja tkanine. I pašyła, i pamyła, i gurynaj abłažyła. (Fal. Pieś.) Gust, ~tu. Naz. Spadoba charastva. Z Narkamziemu j Narkamjustu prychodziuć mnie chopcy da gustu. (К. Кг ар.) Gustavać, ~vaŭ. Dz. nz. Lubić. Padabać. Antola čyrvonaha koliru ni gustuja. Guz, ~za. Naz. abo — Guziak, ~ka. Vypučanaść pad skuraj. U jaho na syji guziak. Guzavaty, ~taha. Prm. Taja raślina ci žyvioła, što maje guz. Pry darozia ros guzavaty dub. ~ Gvałt I, ~tu. Naz. Raptoŭny kryk, hałas. Dzieci spravili gvałt, kali prybieh voŭk. Gvałt II, ~tu. Naz. Nachabnaje złačynstva, samavolstva. I Maskal tut samačynna gvałt nad nami učyniŭ. (J. Koł.) Gvałtavać, ~vaŭ. Dz. nz. abo — Gvałcić, ~ciŭ. Užyvać nachabnaje kryminalnaje złačynstva. Musia być srohaja kara na taho, chto budzia gvałcić ludziej. Gvałtoŭny, ~naha. Prm. Mocny vializny, biazlitasny. Voś gvałtoŭny doždž z hrymotami ŭčora ucadziŭ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
12 👁
 ◀  / 177  ▶