Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177
Старонка 177
 ◀  / 177
Žmi 172 Žy; Žmienia, ~ni. Naz. Pryrodnaja mierka: kolki zatrymajecca ŭ piaci palcach. Daj jamu žmieniu jahad. Žmukf ~ka. Naz. Žviazak, puk. Pastuch źvizaŭ žmuk rakity na kašali. Žołub, ~ba. Naz. abo — Žołab, ~ba. Karyta z kruhłaj kałody dla kania. Žorstki, "kaha. Prm. Złosny, drapiežny. Heta nadta žorstki zakon, kali za spaźnieńnia na dvaccać minut na pracu, davali piać hadoŭ kacetu. Žuda, ~dy. Naz. abo — Žŭdaść, ~ci. Strachaćcio. Voś dzie była žuda, kali niemcy palili žyvych ludziej u chatach. Žur, ~ru. Naz. Strava. Kisłyja jahady, padkałočanyja mukoj dy zvarany. Našy praščury lubili kalinavy žur. žurba, ~by. Nuda, smutak, narakańnie. A mnie maładziusieńkaj žurba dy nuda. (Fal. Pieś.) Žurycca, "ryŭsia. Dz. nz. Dumać, kłapacicca, narakać. Žuryłasia Darota, što nia košana bałota. (Fal. Pieś.) Žŭšma, ~ma. Naz. Skrutak, žmuk niečaha miakkoha. Hanula adarvała ad kudzieli žušma voŭny dyj kaža: "Na tabia na pančochi.." žŭžal, ~li. Naz. žydkaja razboŭtanaja hraź. U jich kala samaj chaty jama śmiardziučaj žužali. Žvać, "žvaŭ. Dz. nz. Rasciskać zubami ćviarduju stravu. Chłopic žvie bob. žvaka, ~ki. Naz. Kali statak pieražoŭvaje źjedzieny charč. Karovo žvie žvaku. Žval, ~lu. Naz. Sažvanaja ježa dy vykinienaja z rotu. Daŭna z chlebnych žvałoŭ rabili dzieciam susłu. žvavy, "vaha. Prm.1) Ruchavy, žarki koń. Žvavamu kaniu puhi ni pakazvaj. (Fal. Prk.) 2) Ludzina achvočaja da hutarki j da čynaŭ. Voś žvavaja dziaŭčyna: — Try bočki aryštantaŭ nahavaryła. (Fal. Pryk.) Žvir, ~ru. Naz. Drabniusieńkaje kamieńnie navielicki da babiny. My ŭcora vazili žvir na darohu. Žych! Kl. Hukapierajmańnie ad šumu ahniŭ. Ahoń, žych! i aśviaciŭ ŭsiŭ viosku. Žycica, ~cy. Naz. Pustazielle ŭ lonie. Žycica lon zahłušyła. Žyčka, "ki. Naz. 1) Tasiemka čyrvonaha koleru, jakuju našy praščury ŭžyvaii na zaściažki saročak i na ŭvazdableńnie biełaj adziežy. Маша kupiła dva łokci žyčki. 2) Žyčku ŭžyvali, jak lekavy srodak, kab papiaredzić pošasnuju chvarobu horła. Kali ŭ vioscy źjavilasia škarlaatyna, dyk matki ŭsim dzieciam na šyji pazaviazvadi žyčku. (Fal. Zab.) žydać, "daŭ. Dz. nz. Mocnaje žadańnia chvoraha niečaha choć pakaštavać. Chvoraja žydaja paranaha bobu. Žyhŭn, ~na. Naz. abo — Džgun, ўna. Cala viek borzdy da čynaŭ. Chvacik. Džgun siudyўbiažyć, niešta novaja skaža. žykaŭka, ~ki. Naz. abo — Vŭrkaŭka, ~ (Parecki paj. Smalenščyna). Zabaŭka dziaciej, zroblenaja z kości śvinnoj na Chłopcy zabaŭlajucca žykaŭkami. Žylać, "laŭ. Dz.nz. Ciažka pracavać, napi najučy žyły. Siahońnia my z bratam cely dzień miachi žylali. žylec, "lca. Naz, žychar. Usim žylcam vioski zahadali na schod. Žyła I, ~ły. Naz. Kravianyja prachody ŭ ciela pa jakich ciače kroŭ. Jon znać žyłu pirasiek, bo curkom poliłasia kroŭ. Žyła II, ~ły. Naz. Prosty narod muskuły cieła zavie žyłami. Padbivaj viły j biary na ŭsie žyły. (Fal. Pryk.) žyła III, "ły. Naz. Padziamielnyja vadzianyja rakazy j ručaji. Mužčyny kapali studniu, dyk natrapili na vadzianuju žylinu. Žyrgać, "gaŭ. Dz. nz. Pierastupać nahami praz niešta. Ja tvajich parohaŭ ni žyrgaŭ i žyrgać nia dumaju. žyr, ~ru. Naz. Ježa, charčy. Žuravy palacieli na poła na žyr. Žyravać, "vaŭ. Dz. nz. Jeści, abjadacca, sycieć. Nadvosiń žuravy žyrujuć pa hrečkach i harachoch. Žyrny, "nalia. Prm. Niepieraborlivy na ježu dy ad błahoj ježy sycieje. My zaviali žyrnych śviniej. žytni, "niaha. Prm. Charčy vytvarany z žyta. Žytni kołas viadzie holas. (Fal. Pryk.). žyŭnaść, ~ci. Naz. Kožnaja ježa, što padtrymlivaje žyćcio. Jany žyŭnaści nazapasili na ceły hod. Žyvadzor, ~ra. Naz. Riazlitasny žorstki lichviar, drapiežnik. Kali dastaŭsia ŭ ruki hetamu žyvadzioru, dyk ličy, sto prapaŭ. Žyvasillu. Prs. Vymahańniem, pahrozami. Jon žyvasillu vyrvaŭ ź mianie hetu sotku dalaraŭ. Žyvica I, "cy. Naz. Žydkaja smała, što ciače z žyvoha dreva, — jełki ci sosny. My naźbirali jałovaj žyvicy; budzim trapatynu rabić. Žyvica II, "cy. Naz. Taŭstaja nitka, na jakuju nit viažycca dla krasion. Kali žyvica parvałasia dyk i nit razrobicca. Žyvicca, "viŭsia. Dz. nz. Charčavacca. Bahatyr dzivicca, čym biedny žyvicca. (Fal. Pryk.). žyvŭčaść, "Čaści. Naz. Adpornaść śmierei. Naš narod maja nadzvyčajnaju žyvučaść. Kolki jaho nia niščyli złydni-susiedzi, a jon žyvie. Žyvŭščy, "čaha. Prm. U kaho mocna trymajecca žyćcio. Voś dyk žyvuščy hety sabaka. Jaho zabili j za plot vycihnuli, a jon ad~ žyŭ dyj pašoŭ. žyžka, ~ki. Naz. Vadkaść u stravie. My hušču źjeli, a žyžku pakinui
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

dy^biažyć
2 👁
 ◀  / 177