Zav Zaš šaranieŭ śnieh, dyk daroha stała, jak tok] choć ty harmatu viazi. j Zaškodzić, ~dziŭ. Dz. z. Papsujecca zda- j roŭje. Nia pi ściudzionaj vady, bo hatova za- j škodzić. I Zašłepacca, ~paŭsia. Dz. z. Prystać ad | biazupynnaj chadni. Dva tydni adpaściŭ ra- | doŭki, dyk zusim zašłepaŭsia. | Zašmalcavany, ~naha. Prm. Zapeckany roznymi tłuščami, alivaj. Čałaviek u zašmal-! cavanym adzieńni čyściŭ mašynu. | Zašmarška, ~ki. Naz. Vuzioł, jaki lohka | razviazvajecca, kali paciahnuć za kaniec j šnurka. Tam zaviazana zašmarškaj: paciah- ■ ni za šnurok, dyk raźviažycca. ! Zašpilić, ~1ш. Dz. z. Zalažyć guzik u piat- | licu. Zašpili, chłopic, sirmiažku. j Zašyłavacić, ~ciŭ. Dz. z. Zrabić vostrym, | jak šyła. Našto ty hetak vostra zašyłavaciŭ j hetu palu. Zatajić, ~jiŭ. Dz. z. Niešta čužoje schavać i nie pryznacca, što bačyŭ. Jon zatajiŭ maju puhu. Zatarnavać, ~vaŭ. Dz. z. Spynić na niejki čas śmierć čałavieka. Jość vierańnie, što kali eałavieka ŭ časie śmierci ŭvieści ŭ vialiki žal, dyk jon praciahnie žyćcio jašče paŭdnia. Kali ŭčora ŭviečara Gabryś umiraŭ, a žonka j dzieci stali hałasić, dyk zatarnavali. I jon pamior tolki siońnia paŭdniom. Zataŭka, ~ki. Naz. Zdor, sałanina ci miasa, j što kidajuć u harščok, kab strava była smač- | niejšaja. U nas užo zataŭka vyšła. ! Zataŭścieć, ~cieła. Dz. z. Stacca ciažarnaj.j Jina zataŭścieła druhim dziciam. | Zaikała, ~ła. Naz. Viaiiki skrutak anuč zatykać komin ci vybituju šybu ŭ vaknie. Niechta nočy zatkała vydzir z vybitaha vakna. Zatochnucca, ~naŭsia. Dz. z. Zaśmierdnuć tuchlićciu. Miesic vady z studni ni brali, dyk zatochłasia. Zatorač, ~ča. Naz. Bandarskaje načyńnie, što prudy ŭ sudzinie vyrazać. Ja pałažyŭ zatorač na atramia. Zatrudzicca, ~dziŭsia. Dz. z. Ad ciažkich dumak vykiikać chvarobu nervaŭ ci serca1 dy pakutavać, ciarpieć. Jina pa dačce zatrudziłasia i chvareja. Zatrudzić, ~dzlŭ. Dz. z. Spryčynicca, kab niechta chvareŭ dušoj. Našu susiedku syn zatrudziŭ, kali prahpjdaŭ haspadarku j sam skruciŭsia. Zatrymańnia, ~nia. Naz. Chvaroba, kali ludzina na svaju patrebu nia rnoža jiści. Doktar daŭ ziella ad zatrymańnia, dyk chvory j papraviŭsia. Zatrasavać, ~vaŭ. Dz. z. abo — Zatarasavać, ~vaŭ. Pieraškoda, kali rečka spyniaje svaju płyń dy raźlivajecca na baki. Rečka ŭ admiela zatrasavałasia, i vada padpiorła pad koła ŭ młynia. Zatullcca, ~Hŭsia Dz. z. Nie stajać napavidoku. Zatulicisia, chłopcy, za varoty: nichaj aviečki na dvor zajduć. Zatykać I, ~kaŭ. Dz. nz. Pačynać tkać krosny. Mama ŭžo zptykaja krosny. Zatykać II, ~kaŭ. Dz. nz. Zapichać zatyčku ŭ ryła butelki, hlaka, špunt u bočku, zatkała ŭ komin. Zatykaj, dzietki, Ыабок z kvasam dy niasi žniejam. Zatyčka, ~ki. Naz. abo — Zatačka, ~ki. Korak, abstruhanaja pałačka, skrutak anuč. Pryhatuj, dzietki, zatyčki dy pazatykaj butelki. Zaŭdavieć, ~vieŭ. Dz. z. abo — Aŭdavieć, ~vieŭ. Kali pamre mužyk ci žonka. Naš dziadźka zaŭdavieŭ: zastaŭsia z malymi dziećmi. Zaŭčeśnia. Prs. abo — Zaŭčasu. Raniej čymsia było patrebna. Zahadzia. Nima hadzińnika, dyk ustaŭnia zaŭeeśnia ustaju, kab ni spaźnicca na pracu. Zaŭšanica, ~cy. Naz. 1) Pošasnaja chvaroba ŭ śviniej, kali ŭ jich šyja puchnie dy dochnuć. U jich śvińnia zachvareła na zaŭšanicu i zdcchła. 2) Lohkaja chvaroba ŭ ludziej, kali šyja pochnie. Kab ciabie zaŭšanica abłažyła. (Fal. Klon.). Zaŭziacca,, ~ziaŭsia. Dz. z. Nasty rliva dziejić. Zaŭziaŭsia ni pamałamu: kali stania na rabotu, dyk i jeści nia pojdzia. Zaŭziaty, ~taha. Prm. Nastyrlivy, ščyry. Hety chłopic da ŭsiaho zaŭziaty: da pracy, da navuki j da hulaŭ. Zavad, ~du. Naz. Byćcio, uspamin, prysutnaść. Jidzi adhetul, kab tvajho tut i za~ vadu ni było. (Fal. Łaj.). Zavadevuš, ~ša. Naz. Achvotnik pačynać zvadku ci bojku. Tut najboli vinin heny zavadevuš. Zavalicca I, ~liŭsia. Dz. z. Lehčy niadobra dyj nie mahcy ŭstać. Tarnujecca da statku. Pruzynina karoŭka ŭ chlevia zavaliłasia, dyk i zdochła. Zavalicca II, ~liŭsia. Dz. z. Niešta zakinułasia, zhubiłasia. šyła niehdzia zavaliłasia. Zavalicca III, ~liŭsia. Dz. z. Časova prylehčy adpačyć. (Vul.). Pakul toja jihryšča, dyk zavalisia dzie, chłopču, dy trochi zamhni. Zavalić I, ~liŭ. Dz. z. Zapiorci dźviery zavałaj. Jidzi zavali dźviery: budzim spać kłaścisia. Zavalić, II, Пш. Dz. z. Zakidać, zasypać niejkuju jamu. Jidzicia, chłopcy, zavalicia tuju jamu kamieńniam i piaskom. Zavaliń, ~lnia. Naz. Biessaromny hultaj. Jak pryšoŭ hety zavaliń, dyk tolki chatu za~ valiŭ, a raboty ź jaho nijakaj. Zavała, ~ły. Naz. Mocnaja daŭhavataja palena, što dźviery z siaredziny zavalavać. Zavała ŭ kutku za dźviaryma stajić. Zavarcholicca, ~liŭsia. Dz. z. Pačać kryk, zvadku. Niesta našy susiedzi miž saboj zavarcholilisia. Zavarłyžyć, ~žyŭ. Dz. z. Padvažyć, paviarnuć. Voz z sienam varočaŭsia, dyk ja kali
1 👁