Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Vyd Vyl li pryšoŭ hety vyčvareń, dyk śmiechu budzia pa vušy. Vydavacca I, ~vaŭsia. Dz. nz. Zdavałasia. Heta tabie vydavałasia, što jon malady. Vydavacca II, ~vaŭsia. Dz. nz. Vyłučacca, adroźnivacca. Jahony hołas vydavaŭsia z usiaho choru. Vydumać I, ~maŭ. Dz. z. Zrabić zvody. Jon na mianie vydumaŭ, što ja hrošy znašoŭ. Vydumać II, ~maŭ. Dz. z. Vynajści, zrabić adkryćcio. Chto vydumaŭ mašynu da pisańnia? Vydumka I, ~ki. Naz. Mana. Heta vydumka, što niaboščyki ŭstajuć z mahiłak. Vydumka II, ~ki. Naz. Vunachodztva. Cikavaja vydumka heta radyjo. Vydzilić, ~liŭ. Dz. z. Addzialić, vyłučyć. Kali jon nas nia słuchaja, dyk treba vydzilić jahonaju častku dy nichaj sabie jdzie kudy choča. Vydzieł, ~łu. Naz. Vydzialać pad mierku, ci vahu. U našym dvare strava parabkam ahulnaja, a chleb dajuć pad vydzieł. Vyhadać, ~daŭ. Dz. z. Mieć vyhranku. Anton vyhadaŭ, što haspadarku prapiŭ, ato j jaho-b vysłałi. Vyhalicca I, ~liŭsia. Dz. z. Čysta padhalicca. Dziadźka čysta vyhaliŭsia. Vyhalicca II, ~liŭsia. Dz. z. Nie zakryć hołaha cieła. Ludzi na rabotu pašli, a jon lažyć vyhaliŭšysia. Vyhłady, ~daŭ. Naz. Kali zasvatanaja dzieŭka pryjaždžaje hladzieć haspadarki maładoha. Da Antosia pryjeehała dzieŭka ŭ vyhlady. Vyhlidać I, ~daŭ. Dz. nz. Pazirać. Chłopic vyhlidaja na vulicu: musia niekaha čakaja. Vyhlidać II, ~daŭ. Dz. nz. Pakazavacca na voka. Jon vyhlidaja na sorak hadoŭ. Vyhoda, ~dy. Naz. Dastatak, zadavaleńnie. Chto ŭ vyhodzia uzhadavaŭsia, dyk tamu j małoja hora strašna. Vyhonščyna, ~ny. Naz. Padarunak viaskovamu pastuchu viasnoj. Ciotka addała pastu chu vyhonščynu. Vyhranka, ~ki. Naz. Dabytak, karyść, zadavaleńnie. Nima nijakaj vyhranki z hetych zarabotkaŭ, bo boli prarobiš, jak zarobiš. Vyjaśnicca, ~niŭsia. Dz. z. Kali nieba stanie biez chmar. Zrańnia było chmarna, a paśla paŭdnia vyjaśniłasia. Vyjaŭna. Prs. Vyrazna, zrazumieła. Jon to skazaŭ vyjaŭna, ali niviadoma kaho jon tut dakaraja. Vyjaŭny, ~naha. Prm. Dobra vyznačajecca. Naša hara vyjaŭnaja: zdaloku vidać. Vyjavicca, ~viŭsia. Dz. z. Vykrycca. Naša pakraža ŭžo vyjaviłasia. Vyjavić, ~viŭ. Dz. z. Vykryć. Jon vyjaviŭ dva złačynstvy. Vyjcisia, vyšłasia. Dz. z. Samo-saboj stałasia. Pakazavała na doždž, až vyjšłasia dobraja pahoda. Vyjinčyć, ~čyŭ. Dz. z. Jenkam, žalboj vyprasić. Niejak-ža jina vyjinčyła kania da doktara źjeździć. Vykačacca, ~čaŭsia. Dz. z. abo — Pirakačacca, ~čaŭsia. Vyhadavacca, vyžyć. Tarnujecca dla maładych žyviołaŭ i dziaciej. Niejak-ža heta parasio vykačałasia na viasnu. Vykanać, ~naŭ. Dz. z. Zadavolić patrabavańnie. Ja padatak vykanaŭ. Vykanadzić, ~dziŭ. Dz. z. Vyprasić biazupynnaj prośbaj. Jihnat vykanadziŭ u maciry hrošy na boty. Vykidać na vočy. Upikać. Vykazvać u vočy vialikija niapryjemnaści. Jina mnie vykidała na vočy pavodziny majich dziadźkoŭ. Vykinucca I, ~naŭsia. Dz. z. Niečakana źjavicca. Siońnia vykinułasia dobraja pahoda. Vykinucca II, ~naŭsia. Dz. z. Zvalicca, vyvalicca. Dzicia vykinułasia z kałyski. Vykiravacca, ~vaŭsia. Dz. z. Dobra vyjechać pa drennaj darozie. Piatruś z ciažkim vozam vykiravaŭsia miž pnioŭ i jam pa drennaj darozia. Vykrucić I, ~ciŭ. Dz. z. Dabyć, dastać manoj krutnioj, ašukanstvam. Vykacili, vykacili midavuju bočku. Vykrucili, vykrucili u Syт о па dočku. (Fal. Pieś.) Vykrucić II, ~ciŭ. Dz. z. Śvierdłam zrabić dzirku. Tata śvierdłam vykruciŭ dźvie dzirki ŭ ścianie, ubiŭ kałočki dy pałažyŭ došku na palicu. Vykrueić III, ~ciŭ. Dz. z. Kruciačy vycisnuć vadu z mokraj pałatniny. Sistra vykruciła mokry ručnik dy paviesiła sušyć. Vykručany I, ~naha. Prm. Vycisniena vada. Heta kašula vykručana, možna razviešavać sušyć. Vykručany II, ~naha. Prm. Skalečana naha ci ruka. Jon vykručanaj nahoj bokam stupaja. Vykručany III, ~naha. Prm. Čałaviek, jaki roznaje žyćcio pieražyvaŭ — dobraje i błahoje. Heta vykručany čałaviek: jon byŭ na kani i pad kaniom. Vykryć, ~kryŭ. Dz. z. Vyjavić, vynajci. Palicyja vykryła złačynstva. Vykryšycca, ~šyŭsia. Dz. z. Patrochi advalvacca, vysypacca. U jaho ŭsie zuby vykryšylisia. Vykryty, ~taha. Prm. Vyjaŭleny. Vykrytaja złačynstva pašło u sud. Vykurkulavacca, ~vaŭsia. Dz. z. Umieła vydatkavacca, kab źvaści kancy z kancami. U nas siena ni stavała, ali stary niejak vykurkulavaŭsia. Vykurstać, ~taŭ. Dz. z. abo — Vykuryć, ~ryŭ. Vysielić, vyhnać. Stary nasiłu vykurstaŭ cyhanoŭ z chaty. Vylihacca, ~haŭsia. Dz. nz. Vyspaŭšysia kačaccca, lažać u paścieli, pieścicca. Dosia vam, dzieci, vylihacca, para ustavać dy za rabatu Ьгасса. Vyližać, ~žaŭ. Dz. z. Dastatkova lažać. He
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
1 👁
 ◀  / 177  ▶