Sta 127 Sty prymaeavany na viłach, za jaki čaplajecca kruk ciahać vadu. La našaj studni strała złamałasia. Strata II, ~ły. Naz. Admysłovaje pryładździe stralać z uku. Strała uhadziła ŭ hrudzi. Strasać ~saŭ. Dz. nz. Trasučy śkidać. Strasi śnieh z kaŭnira. Strasać II, ~saŭ. Dz. nz. Robicca błaha. Mianie strasaja, kali ludzi ślimaki jaduć. Strasać III, ~saŭ. Dz. nz. Razład nervaŭ ad niapryjemnaha šorachu. Mianie strasaja, kali tata napiłkam piłu vostra. Strasać IV, ~saŭ. Dz. nz. abo — Strasacca, ~saŭsia. Vytrasać z haspadarki hrošy. Jon strasaŭ haspadarku, kali ziamlu kuplaŭ. Strašydła, ~ła. Naz. (Pudziła). 1) Niazvyeajnaja reč, jakaja vyklikaje strach u ludziej i žyviołaŭ. Na virabjoŭ pastavili strawy dła. 2) Dzivačna ci niaprystojna prybrany čałaviek. Strašydła ty! Ad ciabie buduć ludzi ŭcikać. kali vyjdziš na vulicu. Strava, ~vy. Naz. Pryhatavanaja zvaranaja ježa. Na stale stajali raznyja stravy. Strech, ~ehu. Naz. Kapki vady, što kapajuć sa strachi. Adleha stała, bo ŭžo strech kapaja. Strełka, ~ki. Naz. Dziciačaja zabaŭka, skručanaja z maładoj sosny. Janka daŭ шпіе strełku. Strelki, ~łak. Naz. Pačatki pierja ŭ ptušaniat. Piśklaty byli ŭžo ŭ strełkach. Stremka, ~ki. Naz. Niejkaja kalučka pa nieaściarožnaści zahnana ŭ cieła. Mama, miesiučy chleb, stremku zahnała pad nohać. Strenčyć, ~čyŭ. Dz. nz. Prysłuhavać, dahadžać, pracavać. Ja ceły dzień kala haspadarki strenču, a spahady ni maju. Strohi, ~haha. Prm. Chto pad słycham trymaje siamju ci padparadkavanych. Naš vučycil nadta strohi. Stroj, ~ju Naz. Vyhlad, strojnaść cieła. Kožny kraviec svajim krojam, a kožny čałaviek svajim strojam. (Fal. Pryk.). Strojicca, ~jiŭsia. Dz. nz. Navodzić na siabie azdobu, upryhožyvacca. Jina pirad jihryščam ceły viečar strojiłasia. Strojicca II, ~jiŭsia. Dz. nz. Budavacca. Užo boli za hod, jak jon strojicca, a jašče ŭ chatu nia ŭlez. Strojić I, ~jiŭ. Dz. nz. Radzić. Vučyciel mnie strojiŭ jechać vučycca. Strojić II, ~jiŭ. Dz. nz. Ładzić. Susied stroja małatarniu. Zaŭtra małacić budzim. Strojny, ~naha. Prm. štałtny, dzie ŭsio ŭ mieru. Vo dzie strojny chłopic: i stanaŭki, i vysoki, i z tvaru nibrydki. Stromki, ~kaha. Prm. Prytny spusk. Na kaplicy stromkaja stracha. Struchleć, ~leŭ. Dz. z. Trochi padhnić. Stoł stajaŭ u syraści, dyk struchleŭ. Struchnieć, ~nieŭ. Dz. z. žbiedavacca, pieraciarpieć hora. Jina struchnieła pa dzieciach. Stničny, ~noha. Prm. Dzie šmat strukoŭ. Siolita naš bob stručny. Struk, ~ka. Naz. Płod bobu, harochu i jinš. My varyli struki bobu. Strukavaty, ~taha. Prm. U kaho vałasy pakručany ŭ struki. Ciapier u mieścia ŭsie dziŭčaty strukavatyja. Strŭšanka, ~ki. Naz. abo — Trasianka, ~ki. Charč dla statku, dzie źmiašana sałoma ź sienam. Chłopcy traśli strušanku dla statku. Strygor, ~ru. Naz. Šye strygoram, kali źvierchu ŭ švie nitka kładzieeca la nitki, a zyspodu nitka ŭdvaja. Ciotka i miachi šyja strygoram. Strynožycca, ~žyŭsia. Dz. z. 1) Kali skacio stajić na troch nahach z skryŭlenym bokam. Čamu tvoj koń strynožyŭsia? 2) Kali ludzina stajić na adnej nazie z skryŭlinym bokam. Niešta dziadźka strynožyŭsia: musia zamaryŭsia. Stryžań I, ~nia. Naz. Asiarodak u drevie. U sośnia stryžań smołny. Stryžań II, ~nia. Naz. Hnoj u skula. Vyciahni stryžań, dyk skuła zažyvie. Stryžań III, ~žnia. Naz. Asiarodak stavu, kali jon zrobleny na rečcy. Hłybinia stavu na stryžani čatyry metry. Stryžniavataja dreva. Dreva, jakoja amal usio sa stryžnia. Heta kadź sa stryžniavataha dreva. Stŭchnuć, ~naŭ. Dz. z. Pačało hnić. Siena złažyli syroja, dyk jano stuchła. Studzfć I, ~dziŭ. Dz. nz. Rabić ściudzionym. Studzi kapustu, bo apiacešsia. Studzić II, ~dziŭ. Dz. Chukać na bolku. što kamu balić toj toja j studzia. (Fal. Pryk.) Stuk! Kl. Hukapierajamańnie ad mocnaha udaru. A jon, stuk! kułakom pa stale. Stŭkać, ~kaŭ. Dz. nz. Vytvarać stuk. Stukaj dyk adčyniuć. Stulhickać, ~kaŭ. Dz. nz. Jiści kulhajučy. Aloksa stulhickaja damoŭ. Stupa, ~py. Naz. Mały i marudny krok. Jany usiu darohu jechali stupoj. Stupa, ~py. Naz. Pryłada zroblenaja z taŭstoha dreva grucu taŭcy. Tata zrabiŭ klanovaju stupu. Styć, styŭ. Dz. nz. Rabicca chałodnym. Pustynia nikoli nia stynia. (Fal. Pryk.) Styd, ~du.Naz. Soram. Styd nia dym, u voey nia lezia. (Fal. Pryk.) Stydlivy, ~vaha. Prm. čhto biez patreby stydajecca čužych ludziej. Hety chłopic stydlivy: jaho da čužych ludziej ni dašlešsia. Stydnica, ~cy. Naz. 1) Łajuć dziaŭčynu ci žančynu za błahija słovy ci супу. Studnica ty, jak ty advažyłasia kazać hetkija słovy. 2) Dziaŭ6yna, što saromijicca čužych ludziej. Heta-ž stydnica ludziej bajicca. Stydnik, ~ka. Naz. Łajuć chłopca za błahija słovy ci błahija супу. Uto ty stydnik, Michaś: ci možna-ž hetkija słovy kazać. 2) Chłopiec, jaki stydajecca čužych ludziej. Chavajsia, stydnik: niechta jdzie da nas
1 👁