Raz 114 Rej koha stanovišča. Razvažlivy, ~vaha. Prm. Zdoiny razdumlacca i ŭ dumkach rabić razumnyja vysnavy. Razvažlivy čałaviek u rospač ni ŭdajecca. Razvodździa, ~dzia. Naz. Vialikaja pavodka ad rastavańnia śniehu. U časia razvodździa vada razburyła most kala młynu. Razvydreć, ~dreŭ. Dz. z. Razdureć, razpuścicca. Hety chlopic razvydreŭ, biz baćki hadujučysia. Razžalicca, ~liŭsia. Dz. z. Addacca žali. Jon razžaliŭsia i płakaŭ, jak dzicia. Razžycca, ~žyŭsia. Dz. z. Zabahacieć. Być bahatym i ščaalivym. Chto žyŭ na hetaj sialibia, dyk kožny razžyŭsia. Raźbitny, ~naha. Prm. Čałaviek z razvažlivaj, spakojnaj naturaj, jaki ŭ ciažkich pryhodach nie ŭdajecca ŭ rospač. Voś raźbitnaja kabiecina heta Ryhoryeha: pachavała muža, papłakała, a potym uziła małoja dy pašła žać. Raźdźmŭchać, ~chaŭ. Dz. z. Dźmučy, raspalić. Raźdźmuchaj žar u kopca dy zapali łučynku. Razhamaiucca, ~niŭsia. Dz. z. Raspačać niacichaju praciahłuju hutarku. My tut razhamanilisia j ni pačuli, jak statak z pola pryhnali. ł Raźjarycca, ~ryŭsia. Ustupić u strašennuju złość. Byki raźjarylisia badučysia, dyk adzin adnaho ledź ni paprabivali. Raźjechacca I, ~chaŭsia. Dz. z. Rassunucca na baki. Siena na vozia raźjeehałasia, dyk ledź voz ni paryŭsia. Raźjechacca II, ~chaŭsia. Pajechać u roznyja baki. Hości raźjechalisia. Raźjeścisia I, ~jeŭsia. Dz. z. Pahnievacea, mieć złość. Maciej na majho Janku raźjeŭsia, što da jaho na tałaku nia źjeździŭ. Raźjeścisia II, ~jeŭsia. Dz. z. Razkarmicca, pasycieć. Za vosiń karovy ražjelisia na kaniušynia. Raźjŭšany, ~naha. Prm. Razazłavany. Jon vyskačyŭ jak raźjušany źvier. Ražlanicca, ~niŭsia. Dz. z. Razhultajicea. Ja u hetu haračyniu zusim raźlaniŭsia. Raźležycca, ~žyŭsia. Dz. z. Pryzvyčajicca da ležni. Jon nia chvory, ali raźležyŭsia, dyk ustavać nia choča. Raźmiaknuć I, ~miak. Ž ćviardoha stacca miakkim. Pahrej vosk dyk jon raźmiaknia. Raźmiaknuć II, ~miak. Dz. z. Stacca łahodnym. Gabruś kryčeŭ łajiŭsia, a kali vypiŭ čarku, dyk raźmiak choć da rany kładzi. Raźminak, ~nku. Naz. Pry spatkańni raźminacca. Ludziej było poŭna daroha, što j raźminku ni było. Raźminŭcca I, ўnŭŭsia. Dz. z. Pry spatkańni dać adzin adnamu darohu. Daroha była vuzkaja, dyk ciažka było raźminueca. Raźminŭcca II, ўnŭŭsia. Dz. z. Jechać adzin da adnaho dy nie spatkacco, a raźjechacca. Ja jechaŭ da Janki, a Janka da mianie, ali jechali roznymi darohami, dyk raźminulisia. Raźniać, ўniaŭ. Dz. z. Razbaranić bajcoŭ pry zmahańni. Hetyja chłapčuki bilisia, až pakul niejki dziadźka ni raźniaŭ jich. Raźnicca, ўniŭsia. Dz. nz. Kali z adnaho kaliva nasieńnia vyrastaje niekalki bylinak ci sałaminak. Kali na dobraj ziamli radka pasiejić žyta, dyk jano raźnicca: z adnaho kaliva byvaja 10 - 12 kałaskoŭ. Raźnica, ўcy. Naz. Budynak, u jakim režuć žyviołu. Šychalucca, jak sabaki kala raźnicy. (Fal. Pryk.) Raźnik, "'ka. Naz. Majstra, jaki reža žyviołu na miasa. Raźnik pašoŭ u raźnicu. Raźviarnŭć, ~nŭŭ. Dz. z. Sudzinu pavalić i niešta vylić. Chvaliś raźviarnuŭ žban małaka. Raźvichnŭć, "'nun. Dz. z. Razadrać viłavataje dreva. Chłopic raźvichnuŭ višniu. Raźvidniecca, ўnieŭsia. Dz. z. Robicca vidna. Užo było raźvidniełasia, kali my pryjechali damoŭ. Raźviaści I, ўvioŭ. Dz. z. Razhadavać u vialikaj kolkaści raślin ci žyviołaŭ. Treba j nam raźviaści vialiki sadok. Raźviaści II, ~vioŭ. Dz. z. Pavyvodzić. Kaniuchi raźviali koni pa chlavoch. Razviłasia ruka. Dz. z. Kali ad natuhi balić u sustavie ruka. Kali raźviłasia ruka, dyk treba jaje źviazać matuzkom ad vienika. (Fal. Zab.) Raźvitaeca, ~taŭsia. Dz. z. Pažadańnie ščaśliva zastavacca pry razychodžańni na daŭžejšy eas. Jon raźvitaŭsia z nami dyj pašoŭ u darohu. Razvody, ўdaŭ. Naz. Kalosy dla vozki biarvieńnia, jakija pry patrebie možna zrabić daŭžejšymi. Zaprahaj razvody dy pajedzim biavieńnia vazić. Ražka, ўki. Naz. Sudzina pamyji źlivać, ci śvińniej karmic. Mama vynisła z chaty ražku z pamyjami. Ražon, ~žna. Naz. Apaleny kijok, što žar razhortaŭjuć. Nichaj jich hetkich svajich na ražnach papiakuć. (Fal. Klon.) Recha, ~chi. Naz. Adhałoski. U lesia čułasia recha. Recht! Kl. Dobra. Zhoda. Kali ja prasiŭ dziadźku ŭziać mianie na palavańnia, dyk jon skazaŭ, — Recht! ali jdzi łapci abuj. Rechva, ўvy. Naz. Mocny zialezny abruč, što ŭzhaniajue na dreva, kab nie šeapałasia. Na kaniee pali uzahnali rechvu. Redźčyna, ўny. Naz. Adna štuka redźki. Adna redźčyna važa piać kilo. Redźka, ўki. Naz. Varyva. Taŭsty sakavity harkavy korań. Redźka kaža: — Ja ź miodam smačna. — Miod kaža: — A ja biaz redźki jašče smačniej. (Fal. Payk.). Rejtać, ўtaŭ. Dz. nz. Ryć, varočać, buryć. Čamu ty ŭsiady rejtajiš adziežu ŭ majim kubla
0 👁