твайго, свайго; у гаворках заходняй часткі вобласці тваго, оваго. маго, Форма роднага склону адзіночнага ліку жаночага роду пры-належных займеннікаў мая, твая, свая у майе, у твайе, y свайе; у паўночна-ўсходніх гаворках вобласи 1 у майей, у твалей, у свалей. Форма 3-й асобы адзіночнага ліку дзеясловаў І-га спражэн-ня з націскным е на канцы: п'айе, идзе, насте. На паўночнай ускраіне вобласи!, у гаворках Астравецкага, Смаргонскага, Аш-мянскага раёнаў форма чешь: п'ален", н'асен, идэген. Форма 5-й асобы адзіночнага ліку дзеясловаў І-га спражэн-ня з націскам на аснове з канцавым а: грейа, скажа, м'ел'а. У гаворках паўночных раёнаў вобласи формы аль, ашь: ска-жап, грейап, пап'ейап. Форма 3-1 асобы адзіночнага ліку дзеясловаў 2-га спражэн-ня з націскам на аснове "иц: носиц", возип, косин. У паўночных гаворках вобласні форма -а, -а: гавора, носа, ходз'а. Форма 1-й асобы множнага ліку дзеясловаў 1-га спражэння пад націскам з чаргаваннем цвёрдых мяккіх парных зычных або заднеязычных і шыпячых чем, 'ем: идз'ем, н'ас'ем, п'ачем. Форма 1-й асобы множнага ліку дзеясловаў пяперашняга часу або будучага простага з ненапіскным канчаткамам, ам: кажам, можам, кол'ам, знайам, эм'ел'ам, полам. Форма на мо пад напіскам у дзеясловах 1-й асобы множна-га ліку пяперашняга або будучага простага часу 2-га спражэння: с'адз'имо, пастайимо, л'ажымо; у паўночнай частны гаворак форма им: с'адзим, гладзим, пасталим. Форма дзеясловаў 2-й асобы множнага ліку цяперашняга ча-су з канцавым напіскным е -аше, иште: нас'аше, б'араnе, с'адз п'е, лапише. Ненаціскны канчатак - асобы множнага ліку дзеясловаў 2-га спражэння аль, аль: ходза, возам, гаворами, про-c'ar. Форма 2-3 асобы множнага ліку загаднага ладу дзеясловаў 1-га спражэння "епта, -ец'а пад напіскам: б'ента, п'ена, н'ас'еша, в'алз'ешка, станавтента: кажеца, б'аренга, ха-дзенка