ужываешша фанетычнае падоўжанне зычных: каменна, збожжа, суччо, калосс'а. На паўднёвым захадзе вобласці такое фанетыч-нае подоўжанне зычных адсутнічае: насенко, каменго, пакуло, з'ел'о. У давальным 1 месным склонах адзіночнага ліку назоўнікаў жаночага роду зычныя асновы г, к, х чаргумша са свісцячымі з, и, с: на наз'е, на рупе, мус'а. Націскны канчатак не ў назоўным склоне множнага ліку на-зоўнікаў мужчынскага роду з асновай на цвёрды, мяккі, зацвяр-дзелы заднеязычны зычны і жаночага роду з асновай на к: дз'аде, стале, дубе, кавал'е, хазгайе, стаг'е, каше, жанке, дэгаўк'е. У паўночна-ўсходняй частцы гаворак -1: сталь, дубы, кавали, нажы, дзеўки. канчатак -н; У месным склоне адзіночнага ліку назоўнікаў трох родаў 1 давальным склоне адзіночнага ліку назоўнікаў жаночага роду з цвёрдай асновай у большасці выпадкаў вымаўляема и: у лески, на балоци, у хаци; на паўночным усходзе вобласці ў гэтых формах вымаўляеша а: у л'еса, у хапка. Націскны канчатак е у месным склоне адзіночнага ліку мають назоўнікі 2-3-га скланення з мяккімі і зацвярдзелымі асновамі: на даждже, на кан'е, у в'адре, па наче. У давальным 1 месным склонах назоўнікаў мужчынскага роду ужываюцца націскныя канчаткі -ом, ох: братом, братох, гарадом, гарадох, сталом, сталох. Канчатак -оя, -ая, -яя у прыметніках ніякага роду адзі ночнага ліку назоўнага склону: старойа древо, новайа в'адро, син'айа небо. Націскны канчатак -ом у месным склоне адзіночнага ліку прыметнікаў і займеннікаў мужчынскага 1 ніякага роду: у мала-дом, у старом, у том, у таком, у сухом, у глухом. Побач з поўнымі формамі наяўнасць сцягнутых форм прымет нікаў і займеннікаў у вінавальным склоне адзіночнага ліку жа-ночага роду: стару п'есну, доўгу ноч. Побач з прыналежнымі прыметнікамі: свіны, курыны, каро-він ужываюша прыметнікі каровячы, курачы. Пашырана ўжыванне лічэбнікаў тыпу: паўтрана, паўчварта. Форма роднага склону адзіночнага ліку мужчынскага і нія-кага роду прыналежных забменнікаў: мо, твой, свой найго