• не). За работай искалi, дзёці хддзяцьу абдзяружным, аблатаць няма калі. АБЛАВУХІ прым. 3 вялікімі, абвіслымі ву

• не багаты. Сержп., 695.. Няма каму абмыць, абшыць і аблатаць -- трэба жаніцца. Ееа., 363. Хто хоча жанішца, таму

• абкладзіны 219 аб сухом 263 аблавуха 6 абурыны 158 аблаташыць 136, 148 абух

• а 493 ідзё займалася. Міхайлавец Стдуб.(Косіч, 10). Аблаташылі ігрушу яшчэ зь вечара. Юрсл. 2. плод груш евого

• у словазлучэннях тыпу ісці па воду, ісці па хлеб. АБЛАТАШЬГЦЬ зак. Абтрэсці без дазволу, самавольна (пра садовае дрэва). Нехта яблыну аблаташыў уночы. АБЛЯМО'УКА ж. Абшыўка краю адзення. Гэта

• пы, а трэба на вячэру булъбы абладзіць. Рудня Лаг. АБЛАТАШ йЦЬ зак. Абабраць, абарваць (садавіну, агародюну),

• е абечко ні выкідай, добро будзя курицу пасадзіць. АБЛАТАШЬГЦЬ зак. Абарваць. Учоро ўлезьлі хлопцы ў сат i аблаташылі ўсе яблыкі. Наш малы ішчэ зялёныя вішні аблаташыў. АБША'РЫЦЬ зак. Абшукаць. Гэтак схавала цукеркі

• пту гуляюць - i ні абрыдня ім. Дзяціска начысто сад аблаташылі

• морганы, /npa тканіну/ абцёпканы. АБАРВАЦЬ /плоды/ аблаташыць, абсморгаць. АБАРОНА аслона, забараненне, застз

• абіяках хадзілі, яны з дзерава i скуры. Нецеч Бар. АБЛАТАШЫЦЬ зак. экспр. Абабраць садавіну, гародніну, спустошыць. Мне еадоу пяць було, ек аблаташылі ў дохтара агарод. Крошын Бар. АБРБІНДАНІЦА м.

• . Каменьнямі закідалі, ні давалі npaŭсьці вуліцай. АБЛАТАШЫ'ЦЬ зак. Абабраць. Хоць i паставілі стоража, yci роўна на масавых аблаташылі хлопцы яблыкі. АБУ'Х м. У выразе: абух бізь ля

• аблаташыць абўх адвеціць азяць апушчонща апушчоны апуыічон

• . Ён прыйшоў да яе нібыта на дом. А на самым дзеле аблаташыў да нітачкі. Заборцы Астр. Вар. да апошняй ніткі;

• аваліся i ідуць [каровы]. Вялікія Нястанавічы Лаг. АБЛАТАШЬГЦЬ зак. Абарваць, абабраць (садавіну). Аблаташыў усю яблыню. Беразіно Докш. АБЛА'ХАЦЬ зак. экспр

• але было тады чым плот паправіць, мо дзеці б ні так аблаташылі сад. ТРАШЧЫ'ЦЬ незак. Сукаць. Што буду рабіць?

• АБЛАТАШИЦЬ (аблыташыць), -ш-у, -ш-ыш; зак. Абакрасці, абаб

• аблаташйць аблыташйу абмахнўліся абныравьлыся бўдзім бўдзі

• ли,— ня найшлі! Рам., БС, I—II, 263; Перарост Гом. АБЛАТАШЫЦЬ зак. Атрэсці (свавольна). У нора ў су седа сад, мабыць, хацелі аблаташыць, бо сабака аж роу ад злосці. Кап, СЖЛ, 98. АБЛ

• іць 12 абламаць рогі 407 аблапатаць 5 аблапашыць 12 аблаташыць 10 аблахаць 3, 5 аблётаць 3 аблівацца слязамі 2

• ўха трясуцьця, як тижёэнь ныьвшы. ОПОЛОШЬРТЫ зак. Аблаташыць. Діты залізлы. в сад i ополошили одну яблину.

• ычаць як белку, i йшчы ветру ў полі. Гр., Слуц. p. АБЛАТАШЫЦЬ ДА НІТАЧКІ каго. Забраць, адабраць усё ў каго. Ехалі мы аднойчы c кірмашу, прыпазьніліся. А ехаДь трэба было праз лес, а на двары прыцямнелася. Толькі ўехалі ў лес, аж выходзяць на дарогу нейкія мушчыны, абарваныя, на нагах атопкі, i давай шныпарыць у возе. Заграбасталі ўсе нашы пажыткі, аблаташылі да нітачкі, шчэ й напалохалі, чуць жывыя дамоў

• ы, гаплавухі. АБЛАЖ НЫ /дождж/ навальны. АБЛАМ АЦЦА аблаташыцца. АБЛАМАЦЬ аблаташыць. АБЛАЯНЫ благаславёны, нагрызены, натуканы. А

• іць, прытапоршчыць, сабугорыць. АГРАБІЦЬ абгаліць, аблаташыць, аблупежыць. АГРАБЛЕНЫ.абголены, аблатошаны, а

• і. Абадра'ць зак. Абарваць з чужога дрэва садавіну; аблаташыць. Халера на іх, з адной яблыні нехто чысто яблык

• ва другим аблаталис'а. Залесаўны Навагр. АБЛЯШАНЫ дзеепрым. Абазнача

• аворвдаь абдэрхнунь абиадз'елип абиадзелип абкасінь аблаталиса аблашыла абм'ирайа абм'йрака абм'йшкавала абмат

• РЬГЦЬ (апкарыць, звычайна — акарыць). Гл. акарыць. АБЛАТАШЬГЦЬ1 (аблаташиць) -ыш, -ыць, пераходны, законч. тр. Абабрадь, абарвадь, пазрывадь (яблыкі, грушы, гуркі, памідоры) нахабна, не шкадуючы дрэваў, град, ломячы i тручы галлё, націну. Паліцайі ўскочылі, аблаташылі ўсе чысьцянько й паспутаць ні кінулі, толькі люьця й гальля наабівалі, што хаць граблямі грабі. Кл. Так i гл[е]дзі, бо' аблатошадь грады ці сьліўкі абарвуць. Crp. Гл. латашыць, златашыдь, «алаташыдь. Параўн.: акаряніць (гародніну). Хоцімскі раён. ' АБЛАТАШЬТЦЬ2 (аблаташыць) -ш-ў, ш-ыш, пераходны, законч. тр. Абшукаць, а

• абарвўць абдзірйны аблаташйць тблькі ўскбчылі

• м. аблава. Быў аблам на ваўкоў (Неглюбка, Ветк.). АБЛАТАШЫЦЬ зак. 1. абарваць (садавіну, гародніну). Ганна, глядзі свой сад, бо ўчора хлопцы сабраліся аблаташыць (Антонаў, Ельск.); Хлопцы з пасёлка за ноч дзве яблыні аблаташылі (Асінаўка, Светл.); Так і глядзі, бо аблатошаць

• БАБРАЦЬ /агаліць/ абгалаціць, ашустаць, /аграбіць/ аблаташыць, аблатошыць, абшамбёрыць, абшываліць, скабляну

• дь, крышыць (сад, гарод), шукаючы слажытку. Кл. Гл. аблаташыць, златашыць, налаташыць. ЛА'ХАЦЬ (лахаць) -а-ю,

• й, ceнажаць, каб нашкодзіць не пажывіўшыся. Кл. Гл. аблаташыць, налаташыць, латашыць. ЗНА'ЙДА (Знайда) -д-ы,

• бзой 96 абзывацца 110 абіраць 110 аблажыць 112, 219 аблаташыць 54 аблачына 131 аблегчы 110 аблітня 219 абложны

• ёва Міёр. Параўн. амманіць, ачмуціць, ашалапуціць. АБЛАТАШЬІЦЬ зак. Абарваць, абабраць (садавіну). У мяне яблыкі яшчэ зялёнымі аблаташылі. Бачэйкава Беш. Аблаташылі старую яблыню поўнасцю. Мікалаёва Міёр.} Запруд

• авалі'ць a., перамацаўшы або ператросшы (воз, сад); аблаташыць a., павыбіраўшы або пазрываўшы (y садзг, агарод

• чо'йчыхі папыта'йся, яна' табе' ўсё апка'жа. Клет. АБЛАТО'ШЫЦЬ (аблато'шыць), -y, -ыш; зак. тр. Абабраць. Як уваірва'ліся малы'я, дак уве'сь сад аблатошылі. Ляхі. АБО'РЫВАЦЬ (або'рываць), -ю, -еш; неза

• абказаць аблатошыць аборываць абсекці абстрыкаць абсунуцца абурыла

• , сов., неперех. Экспр. Осмелеть, обнаглеть. Саусим аблатвели люди. СМОЛ. ОБЛАЧиНА, ы, ж. Облако, небольшая т

• пераплаціць-плачу-плоціш-це, соверш.—переплатить, заблатить больше, чем следовало. Прич. пераплочаны—перепла

• рушники вышываныя? Клим. Рубашка вышыватая красной заблаттю. Выг. Вышки, только ми. Чердак. У мяче на вышках

• АБЛАТО'ШЫЦЬ зак. Абтрэсці, абабраць, абабіць. Сягодня ноччу ўсе яблакі аблатошалі i сукі пылымалі. Моханава В.-Дзв. АБЛЕ'ТАК м.

• аблатошыць аблеткавы абманка абнож абношка абораг аборшк

• ж. Цветные нитки для вышивания; мулине. Падай мне заблать: буду вышывать. С-д. Есть у тябе красная заблать? Пазычь мне. Поч. Мы усё самы рашшывали забалаттю:

• СПУЖ АЦЬ злякнуць, улякнуць. С П У С Т О Ш Ы Ц Ц А аблатош ы цца, апалаш йцца, выпстрыкаціўа, згрунтавёцца.

• аблатбш аблатошыць азукавйтасць выпстрыкаці^а запўдзіцца запўдзіц

• атела и знать тебе не хоча (Суворово). ЗАБАЛАТЬ и ЗАБЛАТЬ сорт ниток для вышивания (Полевой). Косич: Взамен получают красную «заболоть» для вышиванья (10). ЗАБАЛБАТАТЬ и ЗАЛАПАТАТЬ начать говорить быстро, неразборчиво: Во ужэ залапатаў — найми ты его, кали хочыш (Курово). ЗАБАРСАТЬ затянуть обору в лапоть (Полевой): Тольки забарсала я свой лапать, аж стук у вакно (Красная Гора). ЗАБАРСНИ оборы в лаптях (Полевой): На табе забарсни — ты прасиу их (Сашилово). ЗАБАРИЦЦА см. забавицца: Крэпка забарылась я (Рюхов); Даль; Курс., Ворнж.; Косич: За вуцямы, за гусямы забарылася (74, Жуково); Нечаев: А я, малада-маладюсенька, забарылася (98); забарыцца — опоздать (Словарь); Дорогунцев: Бацька сварыўся, штоб ня забарыўся (24). ЗАБАУТАТЬ и ЗАБОУТАТЬ сготовить поесть что-н.: Забаўтай чаго-небудь паесть ему (Лукин). ЗАБАЧЫТЬ увидеть издали: Як я забачыў вас, дак и пабег да вас (Сопычи); Косич: Як задачу, маё сердца нудзя (102, Лупеки). ЗАБЕЛЕНЫ забеленный: Еты боршч су сим ешчэ не забелены — палож у его ложку-две сметаны (Урянцы). ЗАБИДЖАТЬ обижать: Нашто ты его забиджаеш? Што ён табе зделаў? (Вормино). ЗАБИТЬ а) убить; б) оттеснить кого-н. на задний план, не дать ему возможности проявить себя, свои способности. Во втором случае оно употребляется вместе со словом БУЗАН: С у сим забили его за бузан, да й кажыте, што ён ничога не робе (Чаусы). ЗАБЛАТЬ см. забалать

• ы мяне, вось цяпер i выкручвайся. Пірагова Мсцісл. АБЛАТЫШЫЦЬ, дзеясл. Абламаць [i аббіць, абарваць (садавіну)]. Кылыкалушу аблатышылі ўсю, ні веткі ні пакінулі. Паўлавічы Клім. АБ

• к. Вартаваць. Найду сат калавурыць, а то усе яблыкі аблатошылі. Моханава В.-Дзв. КАЛАКО'Р (коло'кор) м. Браз