Жывое наша слова (2001). І. Я. Яшкін, Л. П. Кунцэвіч

 ◀  / 352  ▶ 
ЗЬГРКА прысл. Горача. Так было зырка, што нёлъга на вуліцу выйсці. Дзмітравічы. ЗЯМЕ'Ц м. Пчаляр. Ранёй было многа зямцоў i вулляўмнога было. Каранец. КАБО'РАЧКА ж. Куфар. У каборачцы ў мянё складзены рушнікі, старьшрубахі, карункі. Шавярнічы. КАВЭТКІ мн. Леташняя падмарожаная бульба. Пасля вайны ні было чагб ёсьці, дык на полі збіралі кавэркі. Дзмітравічы. КАЛЕ'КА м. Мянтуз. Усякуюрыбу лавілі: шчукі, калёкі, карасі. Дзмітравічы. КАМЯНО'К м. Бакавая частка прыпека, дзе раскладаюць агонь для асвятлення хаты. Ранёй вечарамі npćmi каля камянка. Дзмітравічы. КЛЯ'МАР м. Крук. У столя клямар уб'юць i пачэпяць на вяроўкі калубёльку. Міхеевічы. КУ'БЛІК м. Невялікая пасудзіна для захоўвання сала. 3 аднагб кабана наклалі два кублікі сала. Дзмітравічы. КУ'КА ж. Вялікі драўляны молат для збівання гмины. Ранёй пёчы рабілі з гліны, якую білі кукамі. Шавярнічы. КУКУ'ЛЯ ж. Зязюля. Прыйдзеш, бывала, у лес, апхопіш дрэва платком i скажаш: «Кукуля, кукуля, ці доўга мне ў бацькавай хаце жыць?» Міхеевічы. КУТКА ж. бат. Від грыбоў. У лесе бралі куркі, закручваліў банкі. Шавярнічы. ЛАЙНО' н. Рэдкая тканіна, якой закрывалі твар, калі даглядалі пчол. Зёмцы, калі лавіліpoŭ, закрывалі твар лайном. Каранец. ЛЕ'СКІ мн. Лесвіца. Каб лажацъ на хату, стаўлю лёскі. Шавярнічы. ЛЕТАВАЦЬ незак. Жыць усё лета. Унукі ў мянё лётавалі. Шавярнічы. ЛІ'ПАЎКА ж. Бочка, выдзеўбаная з ліпы. У вайну ліпаўку ячменю закапала. Шавярнічы. ЛГПНІК м. зб. Цвет ліпы. Як цвет паспёе, ліпнік збіраем. Якзахварэеш, дакліпнікварылі. Шавярнічы. ЛО'КША ж. Лапша. На Вялічку мама локгиы дзёлала. Шавярнічы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вайнў, вўлляўмнбга, вўліцу, закрўчваліў, зямец, каббрачцы, каборачка, калека, камянок, карўнкі, кукўля, кўблікі, кўкамі, кўркі, лайнбм, лбкгиы, лескі, локша, ліпаўка, мнбга, пблі, стбля, убюць, унўкі, шчўкі, якўю
1 👁
 ◀  / 352  ▶