ЗАБРЬГНДАДЦА зак. Заляпацца граззю. Падымі спадніцу, а то забрындаяшся да самой шыі. ЗАВА'ЛІНА ж. Завала. На заваліну дзверы запры, а то i вуглы панясуцъ. ЗБРЭ'СКЛЫ прым. Кіславаты (пра малако). Адкіпеў крупны, бо было малако зорэсклае. ЗБЭ'РСАЦЬ зак. Паблытаць. Каб акуратно зьвіць ніці, дак збэрсала, жмутак нарабіла. ЗВЕКАВА ЦЬ зак. Застацца ў дзеўках. Такая дзяучына спраўная, а так i звекавала адна, натта доўга выбірала пару. ЗГА'ДЗЯЦЬ зак. Надаесці. За цэлы дзень аги згадзяла сваім ныццём: то тое дай, то гэтага ня хану. ЗМА'ХВАЦЬ незак. Быць падобным на каго-н., да кагон. Іўсё ж болыи змахвая на бацъку тварам. КАСТРО'ВЫ прым. Расколаты (пра палена). Кастровыя палены сухія, добра гарацъ у пены. КАЎТНУ'ЦЬ зак. Глынуць. Хоцъ рас каўтні, паглядзі, як смашна. КЛЭ'ПША ж. Жанчына, якая скрыўляе абутак пры хадзьбе. Гэтай клэпшы што ні купі, усё скрывіць, згадзіць. ЛУПА'СЩЬ незак. Біць, лупцаваць. Добра лупасгла за тое, што з Члгала, не прызналась. МАЛІМО'НІЦЬ незак. Назойліва прасіць, выпрошваць, дамагацца свайго. Як прыдзя, як панне малімоніць, з хаты ня выдзя датулъ, пака ня дасі гарэлку, гроты ці яшчэ што. МАРМАТУ'ХА ж. Самагонка. Што ж гэта за праява, каб марматуха трохлiтровымi слоікамі стаяла на столах. МАРСЬКАНУ'ЦЬ зак. Стукнуць, ударыць, даць чым-н. гнуткім (вяроўкай, лазіной). МАСЦЬ ж. Мазь. Ударыла калено, трэба масьці прыкласьці. МАЦЮКГ мн. Лаянкавыя брыдкія словы; гнуць м. перасыпаць сваю мову мацюкамі. МУ ДА'К м. Неразумны чалавек. Хіба ж гэты мудак спляце добры кош? МУ'РЗАЦЦА незак. Зацягвацца хмарамі (пра неба). Нетто неба мурзаецца, дошч можа быць
Дадатковыя словы
заваліна, збрэсклае, збрэсклы, збэрсаць, згадзяць, змахваць, каўтнуць, клэпша, лупасщь, марськануць, мурзацца
3 👁