ЗАВАТАЛГЦЬ зак. да ватстіць. О, як заваталіла дачка, убичыўшы бсгцъку мёртвага. ЗАДАВО'ХА м. i ж. Задавака. Сарока калі праўду прынясё, калі брахню. Адзін быў тут такі задавошлівы, задавоха такая, дыкягб празвалі Сарока Галанова. ЗАДАВО'ШЛІВЫ прым. Задавака. На самога Галана казалі Сарока, такі ж быў чалавёк задавошлівы: біз брахні кроку ні ступіць. ЗАЕТАЛГЦЬ зак. да еталіць. Заеталілі у двары усё кагалам, а чагб крычацъ, не разьбярэш -умёсьці ж. ЗАКРАПАСЦГЦЦА зак. Затрымацца, загуляцца. Нёшта баба закрапасьцілася у Минькі, i подаўну пайшли. ЗАКУГУ'КАЦЬ зак. Закугакаць (пра саву). 3акугукала сава - не жджы дабра у домі. ЗАЮШЬГЦЦА зак. Заварушыцца. I у сё тут зразу заюшыліся, захадзіліся: пбидзім іусё тут табё. ЗБАТУРЬГЦЦА зак. Перабіць сон. Заснула толькі я, i баба сніцца, гукая мінё. Я не адзываюся: як пакойнік завё ні надаголасу падавсщъ. Зноў прыжмурыла вочы, i іна паяўляіцца. I так тры разы за ноч прыходзіла. Сон мой збатурыўся, я ужо йне лажылася. ЗВО'ДДАЛІ прысл. Воддаль. Я стаю зводдалі, йны мінё не бачуць i абсуждаюць бацьку. ЗВЬГЧНА прысл. 1. Звыкла. Звычна мне тут усё, усё свае. 2. Звычайна. А ніхай i паяршыцца, на людзях ён звычна маўчок. ЗРАСХО'ДАЦЬ зак. Спажыць. Зрасходалі на ягады увесь сахар, а як далій ні прыдумаю. ЗЯЪРЫ мн. Жабры. Зябры у киждай рыбы у галавё. КА'ДАУБА ж. Сажалка. Капсілі кадаўбы, ці сажалкі, дзе у кого нізка. A калі мужчына харошы, хазяйлівы, возьмя абрубя, абстрбя так ŭe бярозавымы плашкамы, як калодзіжы калісь-та. Кажны у нас панімая, што кадаўба i сажалка ёта адно i тоя ж. КАЗЕ'ЛЕЦ м. Палявое шчаўе. Які там шчавіль, казёліц нікудышны адзін. КАЗЕ'ЛІЦЦА незак. Песціцца, лашчыцца. Як чула, што канёц ёй: так іна кала малінькага казёлілася
Дадатковыя словы
абрўбя, акугўкала, задавбшлівы, закугукаць, звбддалі, зрасхбдалі, зрасходаць, кадауба, казелец, казеліцца, калбдзіжы, кйждай, крбку, маўчбк, мйнькі, пайшлй, пбйдзім, прыдўмаю, прыжмўрыла, самбга, сарбка, стўпіць, убйчыўшы, чўла
0 👁