Жывое народнае слова (1992). І. Я. Яшкін, П. А. Міхайлаў

 ◀  / 273  ▶ 
КНЭ'БЫЛЬ м. Кіёчак для вязания снапоў. Загубила дэсь кнэбыля, прыйшлоса в'язаты снопы палічыныю. КОЦЮБА' ж. Кдчарга. Маты выгрыбла коцюбою попил c пычі. КРЬІШАНЫ' мн. Бульбяны суп. На обіт варили капусту чы крышаны. КУЗА'КА ж. Казяўка. Ты тоді буў шчэ ек кузака маленький. КЬІНДКУХ м. Страўнік. Так найіўса, шчо ажно кындюх болыть. ЛАДЫ'ШКА ж. Гладышка. Выпыў цілу ладышку молока. ЛУГ м. Вада, працэджаная праз попел. Лух буў мнехкый, ек шампунь. ЛУ'ЧКА ж. 1. Ніткі з воўны. По вычорах прели лучку. 2. Невялікая ручная піла. Тонки дрова поріжу лучкыю. ЛЫМГШКА ж. Страва з запаранага цеста, разведзенага вадой. 3 одного мішка хліп i лымішка. МАРЫНАФКА ж. Пінжак. На свето батько одываў марынарку. МНЯСНЬГЦЫ мн. Мясаед. Кабана ми били пырыд мнясныцамы. МЫРГУВА'ТЫ незак. Меркаваць. Мыргую тылушку здаты до Янова. НАВЫ'ПЫРЫДКЫ прысл. Наперагонкі. Коровы навыпырыдкы кынулыса ў шкоду. НАДГЖНЫК м. ГІалатно, якім накрывалі дзяжу з цестам. Діўка, ек выходила замуж, то брала з собою надіжныка. \ ОБГЧКА ж. Вобад у рэшаце. У рышыті зроби обічку вишшу. ОДЖЫМАЛЫ незак. Мыць (бялізну). Сорочки оджымала ў ночовах. ПОЗОАТЫ мн. Вада са жлукта пасля запарвання бялізны. Вырывали колонок унызю жлукта i спускали позолы. ПОПЫЛЬНКУХ м. Фартух, якім накрывалі жлукта. Попыльнюха маты моя шчэ й тыпэр хавае. ПОТЫСЬ'ж. Прасніца. По вычорам приносили каждый своего потыся i прели лён. ПРАВЬГЛО н. Бервяно, якое кладзецца ў апошнім вянку зруба. Гэта дырывына на правило добра будэ. 4. Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вязаты, кнэбыль, лучка, мыргуваты, потысьж
0 👁
 ◀  / 273  ▶