ДЗЫРНА'Ч м. Цыбаты чалавек. Hy i дзыгнач, бы на ходулях стоіть. ДЗЭ'МБА ж. Цыбатая жанчына. Во дзэмба выросла, ногі такійі ўжэ доўгі. ЗАВЬГДКІ мн. Зайздрасць. Такі ўжэ вун чоловік, до ўсёго завыдкі бырутъ, усэ ёму трэба. ЗАВЬГДНЫ прым. Зайздросны. Вун чоловік завыдны, ныц ны дасць. ЗАГУ'Н м. Града. Одын загун ужэ зробыла на городі, можна сіяты гуркі. ЗАЛЯ'ДІТЫ зак. Аслабець, змарнець. Заляділа зусім з тэю учобою. Ныц ны йісць, мусыть, там. ЗБУ'ТЛІТЫ зак. Збуцвець, сапрэць. Ныпросушанэ жыто можэ збутліты, як зразу высыплэш у скрыню. ЗЛГТУВАНЫ дзеепрым. Крыху нагрэты. Вода оно злітувана була, а вона думала, шо ўжэ гарача. ЗЛЫГЧЬГСЯ зак. 1. Зляжацца (пра сена i інш.). Стожок злігся за місяц, той нышчы стаў. 2. Пасябраваць, здружыдца. Злыглыся одна з другію, шо ŭ водою ны розыллеш. ЗОТКА'НЫ дзеепрым. Вытканы. Половікі зотканы своімы рукамы. КАРТОПЛЬГСКО н. Бульбянішча. На картоплышчы, як картоплі выкопають, заўшэ купалы палять. КУПАГЛА ж. Вогнішча. Запалылы купалу коло самого хліва, чуть хліў ны згорыў. КУ'ЧМА ж. Неахайная, непрычасаная жанчына. Ходыть, як тая Кучма з самого ранку, рошчысатыся ны можэ. ЛГТЮШНЫ прым. Toe, што пералетавала. Гэта сіно шэ літюшнэ, його ў прошлым годі косылы. ЛУГ м. Забалочаная мясціна, невялікае балота. У гэтым годі вода ў лузі навэть літом була, ны высохла. А так, раній, у нас лугі заўшэ до косовыцы высыхають. ЛУПА'Ч м. Чалавек з вялікімі вачамі. 0, гэто ўжэ лупач будэ, як выростэ, зарэ ўжэ очы вылыкі. МАЗЁПА м. i ж. Плакса. Ну i мазёпа, чуть шо i плача. МГСТЫНКА ж. Мясдінка. Е ў лісі містынка одна, там заўшэ грыбы ростуть. МУТЬГТЫ незак. 1. Падманвадь. Попробуй оно мутыты, а ўсё роўно праўду дознаюся. 2. Каламудіць. Будэш оно воду му тыты, вона й так ны вельмы чыста. НАВЫСУНЯЛЫ зак. Навыцягвадь. Навысуняла някіх кніжок, ныма шоб поскладвала, якійі ны трэба
Дадатковыя словы
дзырнач, залядіты
6 👁