Фразеалагічны слоўнік Косаўшчыны (2014). А. Ф. Зайка

 ◀  / 310  ▶ 
КГДАЦЬ (КГНУЦЬ) КА'МЯНЬ У АГАРО'Д. Падкусваць, насміхацца. Ты жыць ні будзяш, як камяня ў мой агарод ні кіняш: усё на надкусах жывеш, а яшчэ разом у школу хадзілі. Гічыцы Ягл. КГДАЦЬ (КГНУЦЬ) КО'СТКУ. На пэўны момант задаволіць патрэбы. Даў сто рублей, кінуў костку, ды думаяш, што гэто ўсё? На аліменты буду падаваць! Дзяцей апранаць, карміць трэба. Я адна надрывацца ні буду. г.Івацэвічы. КГДАЦЬ ТО Ў ЖАР, ТО Ў ХО'ЛАД. Трэсціся, калаціцца ад перажывання. Сказаў, шчо прыедзя сёніpaнянько. Ужэ вечар, a німа. Стаю во з вамі, аўся дрыжу: кідая то ў жар, тоўхолад, дзе падзеўся? Бялавічы Кос. КГДАЦЬ У ДРЫ'ЖЫКІ. Моцна змерзнуць. Такі мароз на дварэ, пакуль управіўся na гаспадарцы, mo ў дрыжьікі кінуло. Алыпаніца Квас. КГЁМ HI ЗАГНА'ЦЬ. Не прымусіць. Рэчка замерзла, то дзяцей у хату кіём ні загоніш, да цямна катаюцца на лёдзі. Грыўда Міл. КГЁМ (КРУКОМ) HO'CA НЕ ДАСТА'ЦЬ. Не даступіцца (пра ганарліўца). Столькі гонару ў чалавека — кіём носа не дастаць. Гошчава Стайк. КІЙ (ПА ЛКА) 3 ДВУМА' КАНЦА'МІ. Г.зн. нечыя дзеянні вымусяць да супрацьдзеяння. Hi палохай мяне кіём, кій з двума канцамі. Чапляяшся ты да мяне, прычэпяцца i да цябе. Альшаніца Квас. КГЛА БУРКЛГВАЯ. Бурклівы чалавек. Сціхні, кіла бурклівая, людзі ў хату ідуць. Бусяж Міл. КГНУЦЬ КО'СТКУ (КОСЦЬ). Даць адчэпнага. Получка малая, i тую ні даюць. Кінуць костку - авансу рублёў пяцьдзісят, i жыві як хочаш. Яглевічы Ягл. КІЎНУ'ЦЬ ПА'ЛЬЦОМ. Даць зразумець, намякнуць. Каб я ано пальцом кіўнула, ён адразу да мяне прышоў бы жыць. г.Косава. КГШКА ЗА КЛИКУ ЗАЙШЛА'. Пра моцнае ад
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

hoca, дастаць, дрыжыкі, загнаць, камянь, кіўнуць
15 👁
 ◀  / 310  ▶