Дыялектны слоўнік Косаўшчыны (2011). А. Ф. Зайка

 ◀  / 274  ▶ 
харашыня кругом, аж спяваць хочацца. Галынка Міл. ХАРО'ШЫ прым. 1. Добры. Іван харошы чалавек. Быч Стайк. 2. Прыгожы, вабны. Хорошую дзеўку з Украіны Міхась прывёз, хоць вады з яе напіся. Бялавічы Кос. ХА'ТА ж. перан. Смерць, кананне. Хата табе. Заполле Кос. ХВАІНА' зб. ж. Хваёвы лес. У хваіне i праўдзівіка знойдзяш, ілісічку. Харошча Міл. ХВАЙНЯ'К зб. м. Малады хваёвы лес. У хвайняку маслякоў столькі, хоць косу закладвай. Ятвезь Квас. ХВАЛІДУ'Б м. насмешл. Чалавек, які любіць пахваліцца; хвалько. У хвалідуба масло маслянейшае, сало сальнейшае. Заполле Кос. ХВАЛЬБА'НЫ мн. Фальбаны. Сукенка з хвальбанамі хороша, шкада, што мода на іх прайшла. г. Косава. ХВА'НДЫ мн. Складкі ў сукенцы. Пашыла спаніцу ў хванды. Гладышы Міл. ХВАРСГСТЫ прым. Ганарысты, фанабэрысты. Хварсістая Іванава дзеўка, алеждальбог прыгажуня. Няхачава Стайк. ХВАРСГЦЬ незак. Ганарыцца, задавацца. A калі хварсіць, як ні маладым?! Руда Падст. ХВАРСУ'Н м. Задавака. Маладыяўсехварсуны, бо ёсцьу што апранацца. Гошчава Стайк. ХВАШЧА'НКАж. бат. Хвошч. Хвашчанка ёсцяка ўсякая: палявая, болотная, лясная, прырэчная. Бялавічы Кос. Хвашчанкіў картоплях надто много. Міхнавічы Стайк. ХВО'ЙНІЧОКм. Купка маладога хвойнага лесу. Угэтым хвойнічку я летась кош праўдзівікоў нарэзоў. Альшаніца Квас. ХГМЕЛЬ м. груб. Карак. Ухімель палучыш, калі будзяш спаць ля кароў. I так усе картоплі здратавалі. Заполле Кос. Зыдзізвачэй, а то палучыш у хімель. Панкі Люб. ХІ'ТКІ прым. 1. Хісткі. Hi лезь у лодку: яна хіткая, каб ні абярнулася. Заполле Кос. 2. Складаны (пра час). Байна
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

хвальбаны, хвашчанкаж, хвойнічокм, хіткі
5 👁
 ◀  / 274  ▶