на галаве з валасоў. г. Косава. КУТИ мн. Мыліцы. Бяда заставіла, то на кулях навучыўсяхадзіць. Галенчыцы Ягл. КУЛІКГ мн. Звязаныя пучкі саломы, якімі ўмацоўвалі край страхі, франтона. Кулікі вязалі з саломы, з /х шчыты рабілі. Заполле Кос. КУЛЬДЗЮ'М м. груб. Беспарадак. Дасць маціўсім нам, якубачыць, які мы кульдзюм устроілі. Бялавічы Кос. КУ'ЛЬКАж. 1. Ручка на коссі. Кулькугнуцьзвяза. Заполле Кос. 2. Папярочная планачка, прымацаваная зверху да дзяржання рыдлёўкі ці іншай прылады. Капачкай з кулькай лягчэй капаць. Заполле Кос. КУ71Ы11Ы мн. Вяроўкі, якімі ўвязваюць сена, салому на возе, санях. Наладуюць на сані сена, рублём уціснуць, кульшамі абвяжуць - хоць да Слоніма вязі, ні раскідаяцца. Заполле Кос. КУЛЯ'БА ж. Вялікі кусок мяса з косцю. У бацькоў свежына была, / мне добрая Куляба перапала. Скураты Квас. КУЛЯСА', КУЛЯ'С А ж. Кій для апоры з закругленым канцом - ручкай. Старыя з кулясамі ходзяць. Альшаніца Квас. Бывая, што i куляса страляя. Верашкі Квас. КУ'МПАЛ м. абразл. Галава. У цябе кумпал зусім не варыць. Заполле Кос. КУМЯ'К м. Тое ж, што i к а м я к. Груду кумяка з кіслым малаком з'ясі, смело да абеду можно цярпець. Заполле Кос. КУ'МЯЛЁМ прысл. Хутка, мігам. Кумялём ляці да дакторкі:у бацька гарачка. Альшаніца Квас. КУ'НДАЛЬ, КУ НДЗЕЛЬ м. абразл. Сабака. Не прывязваюць людзі сабак, i бегаюць гэтыя кундалі з надворка на надворак. Альшаніца Квас. Прывяжы гэтаго кундзяля, бо яшчэ ўкусіць каго. Альшаніца Квас. КУПА ж. зб. Куп'ё. Тут цяжко касіць, купы много. Заполле Кос. КУПА'ЙЛО н. бат. Арніка горная. Купайло - лясная
Дадатковыя словы
зясі, кулькаж, кундаль, купё
3 👁