КАЎЗЕ'ЛІЦА ж. Слізгота. Каўзеліца, на нагах цяжко ўстаяць. Заполле Кос. КАХЛГВЫ прым. Той, хто кашляе. Хто курыць, той i кахлівы. Заполле Кос. КА'ХНУЦЬ незак. Кашлянуць. Так горло заклало, кахнуць ні дае. Бялавічы Кос. КАЦА' ж. Тупы канец яйца. У яйца е насок i каца. Альба Квас. КАЦАЎБА' ж. 1. Таўкач. Кацаўбаю таўкуць бульбу свіням. Альшаніца Квас. 2. перан. Нехайная жанчына, няўмека. I ў каго ўрадзілася гэтая маладзіца. Здэцца, маці была акуратная жанчына, а дочка кацаўба кацаўбою. Альшаніца Квас. КАЦЁ'ТЫ мн. Рукі без пальцаў. Адмарозіў пальцы, засталіся кацёты. Заполле Кос. КАЦУЎБА' ж. 1. Кій з тоўстым канцом. Стары Максім такі злосны, дагнаць ні дажане, то кацуўбу кідая. Альшаніца Квас. 2. груб. Галава. Кацуўба твоя дурная. Альшаніца Квас. КАЦУЎБЕ'ШКА ж. Toe ж, што i к а ц у ў б а 1. Свінням у цэбры бульбу таўклі кацуўбешкай. Быч Стайк. Toe ж, што і к а ц у ў б а 2. Ніц ні варыць твая кацуўбешка. Була Міл. КАЦЯКГ мн. Кавалачкі гною, якія прысталі да авечай поўсці. Хлеў мокры, саломы мало, то ўсе авечкі ў кацяках. Стайкі Стайк. КАЦЯХІ' мн. Toe ж, што i к а ц я к i. Hi шкадуюць скаціны, ляняцца падсцілаць, усе авечкіў кацяхах. Квасевічы Квас. КАЧА'Н м. Храпка. Як скрышыш галоўку капусты, то застаецца качан - дзецям ласунок. Альшаніца Квас. КАЧА'НІКІ мн. бат. Toe ж, што i к а з а к i. Качанікі ў бабцы сядзяць на высокой ножцы. Бялавічы Кос. КАЧАРГЕ'ШНІК м. Вугал пры печы, качарэжнік. У качаргешніку стаяць вілы, качэргі, чапляя. Альба Квас. Вазьмі ў качаргешніку вілы ды дастань з печы чыгун. Халап'я Падст