ВЯРУГІ ВЯРУГІ мн. поле. Яблонка Жытл. ВЯРХІ мн. лес. Галынка Міл. ВЯРШЭНЕЦ м. урочышча, ніва. Вяда Вядск. вол. (Шсц. кн. Пін. i Клец. княст., 1554 г., 153); востраў. Самы высокі востраў быў каля сяла, Вяршэнец называли Там барсукі ўсё норы рабілі (інф.). Уласаўцы Жытл. ВЯРШЭЧЧА н. урочышча, ніва на 2 маргі 5 прутоў. Вяда Вядск. вол. (Пісц. кн. Пін. ст., 1561-1566 гг., 124—125); груд у балоце. На том груду мой бацько калоды з пчоламі ставіў (інф.). Гічыцы Ягл. ВЯРЭСКІНІ мн. лес. Сялец Дабром. ВЯСЛ0 н. урочышча. Выганашчы Выган. ВЯЦКЭ н. возера. Вяда Выган. ГАДЗІНА ж. лужок, луг. Вяда Выган.; урочышча. Вяда Вядск. вол. (Шсц. кн. Шн. ст., 1561—1566 гг., 118—119); лес. Папаў быў у лес на вужовае сьвято, на Части ажно вочы на лоб палезьлі: столькі вужоў зроду ні бачыў. Нездарма гэто место называюць Гадзіна (інф.). Няхачава Стайк. ГАЁ мн. лясок. Рацкевічы Міл. ГАЕЎСКІ м. чыгуначны пераезд. Панкі Люб. ГАЁК м. лясок. Була Міл. ГАЁЎКА ж. лес. Гічыцы Ягл., Чамялы Вольк. ГАЗДЗЕРОВО н. лес. Бабровічы Выган. ГАІ мн. поле. Буцькі Варан. Пруж.; поле. Невялікія чубкі лесу ў полі (інф.). Сакоўцы Міл. ГАНС м. хваёвы лес. Каплі Варан. Пруж., Ятвезь Квас. ГАІЧОК м. лес. У Гаічку нізкавато. От, бярэзьнік, асіньнік расьце (інф.). Мілейкі Міл. ГАІПГЧА н. поле, луг. Алыпаніца Квас.; балота. Гладьппы Міл. ГАЙ м. лес. Лес, звычайна лісьцёвы (інф.). Азярцо Падст.; лес. Дзе Гай, там много бяроз. Лес чысты, сьветлы. Вяс
Дадатковыя словы
вярўгі
2 👁