КРЫВЫЯ КРЫВЫЯ мн. поле. Наліўкі Быц., Пагор'е Быц. КРЫВЫЯ ГРАДЫ мн. узвышэнні на балоце ў Карначы. Бялавічы Кос.; лес. Пясчаныя выспы-грады, на іх дубы расту ць (інф.). Заполле Кос. КРЫВЭЦ м. поле. Вялікая Гадь Святав., Святая Воля Святав. КРЫЖАВАНКА ж. дарога. Галік Міл. КРЫЖАВЬІЯ ДАР0ГІ мн. Месца, дзе сходзіліся i перасякаліся дзьве дарогі (інф.). Размеркі Стайк. КРЬІЖЫК м. урочышча. Выганашчы Выган.; лес. Там скрыжаваньне дарог, a людзі некалі паставілі крыж (інф.). Вялікая Гаць Святав. КРЫЖЫКІ мн. перакрыжыванне дарог. У гэтым месцы даўней усё крыж стаяў (інф.). Каранная Амяльн.; лес. Чамялы Вольк. КРЫЖЬІ мн. месца, дзе перасякаюцца дарогі. У Крыжах ягаднік велькі, a ягады, як вішне (інф.). Хрышчонавічы Квас.; поле. Там было скрыжаваньне чатырох дарог, а даўней у такіх месцах ставілі крыжы (інф.). Дабромысль Дабром. КРЫЖЭ мн. лес. Алыпаніца Квас.; поле. Галік Міл. КРЫШЦА ж. рачулка. Алыпаніца Квасев.; балота. Быцень Быц.; поле, частка вёскі. Доўгае Быц.; поле. Зыбайлы Жытл., Панкі Люб.; балацявіна. Там гара была, а крыніца зьнізу, усё ваду бралі, як ішлі на поле (інф.). Размеркі Стайк.; Месца, дзе выбівалася вада з-пад зямлі (інф.). Сенькавічы Падет.; поле. Скураты Квас.; лес. Там, дзе ўзвышша, бруілася крынічка (інф.). Турная Святав.; Месца, дзе вада сочыцца з зямлі (інф.). Хрышчонавічы Квас.; балота. Чамялы Вольк. КРЫНЩЫ мн. Месца, дзе рвецца вада з зямлі. Зараз там прабілі скважыну глыбокую i дабываюць мінеральную ваду (інф.). Рацкевічы Міл. КРЫНІЧНА ж. дарога. Доўгае Быц. КРЫНІЧНАЕ н. поле. Козіна Быц. КРЫНІЧНАЯ КАНАВА ж. канал. Святая Воля Святав